exalbor - Diatesi passiva

(exalbo, exalbas, exalbavi, exalbatum, exalbāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
exalbor
II sing.
exalbāris, exalbāre
III sing.
exalbātur
I plur.
exalbāmur
II plur.
exalbamĭni
III plur.
exalbantur
IMPERFETTO
I sing.
exalbābar
II sing.
exalbabāris, exalbabāre
III sing.
exalbabātur
I plur.
exalbabāmur
II plur.
exalbabamĭni
III plur.
exalbabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
exalbābor
II sing.
exalbabĕris, exalbabĕre
III sing.
exalbabĭtur
I plur.
exalbabĭmur
II plur.
exalbabimĭni
III plur.
exalbabuntur
PERFETTO
I sing.
exalbatus, –a, –um sum
II sing.
exalbatus, –a, –um es
III sing.
exalbatus, –a, –um est
I plur.
exalbati, –ae, –a sumus
II plur.
exalbati, –ae, –a estis
III plur.
exalbati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exalbatus, –a, –um eram
II sing.
exalbatus, –a, –um eras
III sing.
exalbatus, –a, –um erat
I plur.
exalbati, –ae, –a eramus
II plur.
exalbati, –ae, –a eratis
III plur.
exalbati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
exalbatus, –a, –um ero
II sing.
exalbatus, –a, –um eris
III sing.
exalbatus, –a, –um erit
I plur.
exalbati, –ae, –a erimus
II plur.
exalbati, –ae, –a eritis
III plur.
exalbati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
exalber
II sing.
exalbēris, exalbēre
III sing.
exalbētur
I plur.
exalbēmur
II plur.
exalbemĭni
III plur.
exalbentur
IMPERFETTO
I sing.
exalbārer
II sing.
exalbarēris, exalbarēre
III sing.
exalbarētur
I plur.
exalbarēmur
II plur.
exalbaremĭni
III plur.
exalbarentur
PERFETTO
I sing.
exalbatus, –a, –um sim
II sing.
exalbatus, –a, –um sis
III sing.
exalbatus, –a, –um sit
I plur.
exalbati, –ae, –a simus
II plur.
exalbati, –ae, –a sitis
III plur.
exalbati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
exalbatus, –a, –um essem
II sing.
exalbatus, –a, –um esses
III sing.
exalbatus, –a, –um esset
I plur.
exalbati, –ae, –a essemus
II plur.
exalbati, –ae, –a essetis
III plur.
exalbati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
exalbāre
II plur.
exalbamĭni
FUTURO
II sing.
exalbātor
III sing.
exalbātor
II plur.
III plur.
exalbantor
PARTICIPIO
PERFETTO
exalbatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
exalbāri
PERFETTO
Singolare:
exalbatus, –a, –um esse
Plurale:
exalbati, –ae, –a esse
FUTURO
exalbatum esse
GERUNDIVO
exalbandus, –a, –um
SUPINO
exalbatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EXALBOR100}}