ēvĭror - Diatesi passiva
(ēvĭro, ēvĭras, eviravi, eviratum, ēvĭrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ēvĭror
II sing.
ēvĭrāris, ēvĭrāre
III sing.
ēvĭrātur
I plur.
ēvĭrāmur
II plur.
ēvĭramĭni
III plur.
ēvĭrantur
IMPERFETTO
I sing.
ēvĭrābar
II sing.
ēvĭrabāris, ēvĭrabāre
III sing.
ēvĭrabātur
I plur.
ēvĭrabāmur
II plur.
ēvĭrabamĭni
III plur.
ēvĭrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ēvĭrābor
II sing.
ēvĭrabĕris, ēvĭrabĕre
III sing.
ēvĭrabĭtur
I plur.
ēvĭrabĭmur
II plur.
ēvĭrabimĭni
III plur.
ēvĭrabuntur
PERFETTO
I sing.
eviratus, –a, –um sum
II sing.
eviratus, –a, –um es
III sing.
eviratus, –a, –um est
I plur.
evirati, –ae, –a sumus
II plur.
evirati, –ae, –a estis
III plur.
evirati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
eviratus, –a, –um eram
II sing.
eviratus, –a, –um eras
III sing.
eviratus, –a, –um erat
I plur.
evirati, –ae, –a eramus
II plur.
evirati, –ae, –a eratis
III plur.
evirati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
eviratus, –a, –um ero
II sing.
eviratus, –a, –um eris
III sing.
eviratus, –a, –um erit
I plur.
evirati, –ae, –a erimus
II plur.
evirati, –ae, –a eritis
III plur.
evirati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ēvĭrer
II sing.
ēvĭrēris, ēvĭrēre
III sing.
ēvĭrētur
I plur.
ēvĭrēmur
II plur.
ēvĭremĭni
III plur.
ēvĭrentur
IMPERFETTO
I sing.
ēvĭrārer
II sing.
ēvĭrarēris, ēvĭrarēre
III sing.
ēvĭrarētur
I plur.
ēvĭrarēmur
II plur.
ēvĭraremĭni
III plur.
ēvĭrarentur
PERFETTO
I sing.
eviratus, –a, –um sim
II sing.
eviratus, –a, –um sis
III sing.
eviratus, –a, –um sit
I plur.
evirati, –ae, –a simus
II plur.
evirati, –ae, –a sitis
III plur.
evirati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
eviratus, –a, –um essem
II sing.
eviratus, –a, –um esses
III sing.
eviratus, –a, –um esset
I plur.
evirati, –ae, –a essemus
II plur.
evirati, –ae, –a essetis
III plur.
evirati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ēvĭrāre
II plur.
ēvĭramĭni
FUTURO
II sing.
ēvĭrātor
III sing.
ēvĭrātor
II plur.
–
III plur.
ēvĭrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
eviratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ēvĭrāri
PERFETTO
Singolare:
eviratus, –a, –um esse
Plurale:
evirati, –ae, –a esse
FUTURO
eviratum esse
GERUNDIVO
ēvĭrandus, –a, –um
SUPINO
eviratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ēvĭror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android