Donazione

essŭrĭo - Diatesi attiva

(essŭrĭo, essŭris, essurii, essŭrīre)

verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
essŭrĭo
II sing.
essŭris
III sing.
essŭrit
I plur.
essŭrīmus
II plur.
essŭrītis
III plur.
essŭrĭunt
IMPERFETTO
I sing.
essŭriēbam
II sing.
essŭriēbas
III sing.
essŭriēbat
I plur.
essŭriebāmus
II plur.
essŭriebātis
III plur.
essŭriēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
essŭrĭam
II sing.
essŭrĭes
III sing.
essŭrĭet
I plur.
essŭriēmus
II plur.
essŭriētis
III plur.
essŭrĭent
PERFETTO
I sing.
essurii o essurivi
II sing.
essuriisti o essurivisti
III sing.
essuriit o essurivit
I plur.
essuriĭmus o essurivĭmus
II plur.
essuriistis o essurivistis
III plur.
essuriērunt o essurivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
essuriĕram o essurivĕram
II sing.
essuriĕras o essurivĕras
III sing.
essuriĕrat o essurivĕrat
I plur.
essurierāmus o essuriverāmus
II plur.
essurierātis o essuriverātis
III plur.
essuriĕrant o essurivĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
essuriĕro o essurivĕro
II sing.
essuriĕris o essurivĕris
III sing.
essuriĕrit o essurivĕrit
I plur.
essurierĭmus o essuriverĭmus
II plur.
essurierĭtis o essuriverĭtis
III plur.
essuriĕrint o essurivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
essŭrĭam
II sing.
essŭrĭas
III sing.
essŭrĭat
I plur.
essŭriāmus
II plur.
essŭriātis
III plur.
essŭrĭant
IMPERFETTO
I sing.
essŭrīrem
II sing.
essŭrīres
III sing.
essŭrīret
I plur.
essŭrirēmus
II plur.
essŭrirētis
III plur.
essŭrīrent
PERFETTO
I sing.
essuriĕrim o essurivĕrim
II sing.
essuriĕris o essurivĕris
III sing.
essuriĕrit o essurivĕrit
I plur.
essurierĭmus o essuriverĭmus
II plur.
essurierĭtis o essuriverĭtis
III plur.
essuriĕrint o essurivĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
essuriissem o essurivissem
II sing.
essuriisses o essurivisses
III sing.
essuriisset o essurivisset
I plur.
essuriissēmus o essurivissēmus
II plur.
essuriissētis o essurivissētis
III plur.
essuriissent o essurivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
essŭri
II plur.
essŭrīte
FUTURO
II sing.
essŭrīto
III sing.
essŭrīto
II plur.
essŭritōte
III plur.
essŭriunto
PARTICIPIO
PRESENTE
essŭriens, –ientis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
essŭrīre
PERFETTO
essuriisse o essurivisse
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
essŭriendi
Dativo:
essŭriendo
Accusativo:
ad essŭriendum
Ablativo:
essŭriendo
SUPINO
–

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ essŭrĭo
essŭrĭor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
essŭrĭens agg. part. pres. II cl.
essŭrĭentĕr avv.
essŭrĭēs sost. femm. V decl.
essŭrīgo sost. femm. III decl.
essŭrĭo sost. masch. III decl.
essŭrĭo v. tr. e intr. IV coniug.
essŭrĭor v. tr. e intr. IV coniug.
Esthēr sost. femm. inv.
ēsŭrĭālis agg. II cl.
ēsŭrĭens agg. part. pres. II cl.
ēsŭrĭentĕr avv.
ēsŭrĭēs sost. femm. V decl.
ēsŭrīgo sost. femm. III decl.
ēsŭrĭo sost. masch. III decl.
ēsŭrĭo v. tr. e intr. IV coniug.
ēsŭrĭor v. tr. e intr. IV coniug.
ēsŭrītĭo sost. femm. III decl.
ēsŭrītŏr sost. masch. III decl.
esuritūrūs agg. part. fut.
esūrūs agg. part. fut.
{{ID:ESSURIO200}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android