Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēpōtor - Diatesi passiva

(ēpōto, ēpōtas, epotavi, epotum, ēpōtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēpōtor
 II sing. ēpōtāris, ēpōtāre
 III sing. ēpōtātur
 I plur. ēpōtāmur
 II plur. ēpōtamĭni
 III plur. ēpōtantur
IMPERFETTO
 I sing. ēpōtābar
 II sing. ēpōtabāris, ēpōtabāre
 III sing. ēpōtabātur
 I plur. ēpōtabāmur
 II plur. ēpōtabamĭni
 III plur. ēpōtabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēpōtābor
 II sing. ēpōtabĕris, ēpōtabĕre
 III sing. ēpōtabĭtur
 I plur. ēpōtabĭmur
 II plur. ēpōtabimĭni
 III plur. ēpōtabuntur
PERFETTO
 I sing. epotus, –a, –um sum
 II sing. epotus, –a, –um es
 III sing. epotus, –a, –um est
 I plur. epoti, –ae, –a sumus
 II plur. epoti, –ae, –a estis
 III plur. epoti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. epotus, –a, –um eram
 II sing. epotus, –a, –um eras
 III sing. epotus, –a, –um erat
 I plur. epoti, –ae, –a eramus
 II plur. epoti, –ae, –a eratis
 III plur. epoti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. epotus, –a, –um ero
 II sing. epotus, –a, –um eris
 III sing. epotus, –a, –um erit
 I plur. epoti, –ae, –a erimus
 II plur. epoti, –ae, –a eritis
 III plur. epoti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēpōter
 II sing. ēpōtēris, ēpōtēre
 III sing. ēpōtētur
 I plur. ēpōtēmur
 II plur. ēpōtemĭni
 III plur. ēpōtentur
IMPERFETTO
 I sing. ēpōtārer
 II sing. ēpōtarēris, ēpōtarēre
 III sing. ēpōtarētur
 I plur. ēpōtarēmur
 II plur. ēpōtaremĭni
 III plur. ēpōtarentur
PERFETTO
 I sing. epotus, –a, –um sim
 II sing. epotus, –a, –um sis
 III sing. epotus, –a, –um sit
 I plur. epoti, –ae, –a simus
 II plur. epoti, –ae, –a sitis
 III plur. epoti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. epotus, –a, –um essem
 II sing. epotus, –a, –um esses
 III sing. epotus, –a, –um esset
 I plur. epoti, –ae, –a essemus
 II plur. epoti, –ae, –a essetis
 III plur. epoti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēpōtāre
 II plur. ēpōtamĭni
FUTURO
 II sing. ēpōtātor
 III sing. ēpōtātor
 II plur. –
 III plur. ēpōtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 epotus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ēpōtāri
PERFETTO
 Singolare: epotus, –a, –um esse
 Plurale: epoti, –ae, –a esse
FUTURO
 epotum esse
GERUNDIVO
 ēpōtandus, –a, –um
SUPINO
 epotu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ēpōto epotūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EPOTOR100}} ---CACHE---