ēnūbens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
ēnūbens
Gen.
ēnūbentis
Dat.
ēnūbenti
Acc.
ēnūbentem
Abl.
ēnūbens
Voc.
ēnūbenti
PLURALE
Nom.
ēnūbentes
Gen.
ēnūbentium
Dat.
ēnūbentibus
Acc.
ēnūbentes
Abl.
ēnūbentes
Voc.
ēnūbentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
ēnūbens
Gen.
ēnūbentis
Dat.
ēnūbenti
Acc.
ēnūbentem
Abl.
ēnūbens
Voc.
ēnūbenti
PLURALE
Nom.
ēnūbentes
Gen.
ēnūbentium
Dat.
ēnūbentibus
Acc.
ēnūbentes
Abl.
ēnūbentes
Voc.
ēnūbentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
ēnūbens
Gen.
ēnūbentis
Dat.
ēnūbenti
Acc.
ēnūbens
Abl.
ēnūbens
Voc.
ēnūbenti
PLURALE
Nom.
ēnūbentia
Gen.
ēnūbentium
Dat.
ēnūbentibus
Acc.
ēnūbentia
Abl.
ēnūbentia
Voc.
ēnūbentibus




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ENUBENS100}}