ēnarror - Diatesi passiva
(ēnarro, ēnarras, enarravi, enarratum, ēnarrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ēnarror
II sing.
ēnarrāris, ēnarrāre
III sing.
ēnarrātur
I plur.
ēnarrāmur
II plur.
ēnarramĭni
III plur.
ēnarrantur
IMPERFETTO
I sing.
ēnarrābar
II sing.
ēnarrabāris, ēnarrabāre
III sing.
ēnarrabātur
I plur.
ēnarrabāmur
II plur.
ēnarrabamĭni
III plur.
ēnarrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ēnarrābor
II sing.
ēnarrabĕris, ēnarrabĕre
III sing.
ēnarrabĭtur
I plur.
ēnarrabĭmur
II plur.
ēnarrabimĭni
III plur.
ēnarrabuntur
PERFETTO
I sing.
enarratus, –a, –um sum
II sing.
enarratus, –a, –um es
III sing.
enarratus, –a, –um est
I plur.
enarrati, –ae, –a sumus
II plur.
enarrati, –ae, –a estis
III plur.
enarrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
enarratus, –a, –um eram
II sing.
enarratus, –a, –um eras
III sing.
enarratus, –a, –um erat
I plur.
enarrati, –ae, –a eramus
II plur.
enarrati, –ae, –a eratis
III plur.
enarrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
enarratus, –a, –um ero
II sing.
enarratus, –a, –um eris
III sing.
enarratus, –a, –um erit
I plur.
enarrati, –ae, –a erimus
II plur.
enarrati, –ae, –a eritis
III plur.
enarrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ēnarrer
II sing.
ēnarrēris, ēnarrēre
III sing.
ēnarrētur
I plur.
ēnarrēmur
II plur.
ēnarremĭni
III plur.
ēnarrentur
IMPERFETTO
I sing.
ēnarrārer
II sing.
ēnarrarēris, ēnarrarēre
III sing.
ēnarrarētur
I plur.
ēnarrarēmur
II plur.
ēnarraremĭni
III plur.
ēnarrarentur
PERFETTO
I sing.
enarratus, –a, –um sim
II sing.
enarratus, –a, –um sis
III sing.
enarratus, –a, –um sit
I plur.
enarrati, –ae, –a simus
II plur.
enarrati, –ae, –a sitis
III plur.
enarrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
enarratus, –a, –um essem
II sing.
enarratus, –a, –um esses
III sing.
enarratus, –a, –um esset
I plur.
enarrati, –ae, –a essemus
II plur.
enarrati, –ae, –a essetis
III plur.
enarrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ēnarrāre
II plur.
ēnarramĭni
FUTURO
II sing.
ēnarrātor
III sing.
ēnarrātor
II plur.
–
III plur.
ēnarrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
enarratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ēnarrāri
PERFETTO
Singolare:
enarratus, –a, –um esse
Plurale:
enarrati, –ae, –a esse
FUTURO
enarratum esse
GERUNDIVO
ēnarrandus, –a, –um
SUPINO
enarratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ēnarror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android