ēmūniens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
ēmūniens
Gen.
ēmūnientis
Dat.
ēmūnienti
Acc.
ēmūnientem
Abl.
ēmūniens
Voc.
ēmūnienti
PLURALE
Nom.
ēmūnientes
Gen.
ēmūnientium
Dat.
ēmūnientibus
Acc.
ēmūnientes
Abl.
ēmūnientes
Voc.
ēmūnientibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
ēmūniens
Gen.
ēmūnientis
Dat.
ēmūnienti
Acc.
ēmūnientem
Abl.
ēmūniens
Voc.
ēmūnienti
PLURALE
Nom.
ēmūnientes
Gen.
ēmūnientium
Dat.
ēmūnientibus
Acc.
ēmūnientes
Abl.
ēmūnientes
Voc.
ēmūnientibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
ēmūniens
Gen.
ēmūnientis
Dat.
ēmūnienti
Acc.
ēmūniens
Abl.
ēmūniens
Voc.
ēmūnienti
PLURALE
Nom.
ēmūnientia
Gen.
ēmūnientium
Dat.
ēmūnientibus
Acc.
ēmūnientia
Abl.
ēmūnientia
Voc.
ēmūnientibus




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EMUNIENS100}}