emplastror - Diatesi passiva
(emplastro, emplastras, emplastratum, emplastrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
emplastror
II sing.
emplastrāris, emplastrāre
III sing.
emplastrātur
I plur.
emplastrāmur
II plur.
emplastramĭni
III plur.
emplastrantur
IMPERFETTO
I sing.
emplastrābar
II sing.
emplastrabāris, emplastrabāre
III sing.
emplastrabātur
I plur.
emplastrabāmur
II plur.
emplastrabamĭni
III plur.
emplastrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
emplastrābor
II sing.
emplastrabĕris, emplastrabĕre
III sing.
emplastrabĭtur
I plur.
emplastrabĭmur
II plur.
emplastrabimĭni
III plur.
emplastrabuntur
PERFETTO
I sing.
emplastratus, –a, –um sum
II sing.
emplastratus, –a, –um es
III sing.
emplastratus, –a, –um est
I plur.
emplastrati, –ae, –a sumus
II plur.
emplastrati, –ae, –a estis
III plur.
emplastrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
emplastratus, –a, –um eram
II sing.
emplastratus, –a, –um eras
III sing.
emplastratus, –a, –um erat
I plur.
emplastrati, –ae, –a eramus
II plur.
emplastrati, –ae, –a eratis
III plur.
emplastrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
emplastratus, –a, –um ero
II sing.
emplastratus, –a, –um eris
III sing.
emplastratus, –a, –um erit
I plur.
emplastrati, –ae, –a erimus
II plur.
emplastrati, –ae, –a eritis
III plur.
emplastrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
emplastrer
II sing.
emplastrēris, emplastrēre
III sing.
emplastrētur
I plur.
emplastrēmur
II plur.
emplastremĭni
III plur.
emplastrentur
IMPERFETTO
I sing.
emplastrārer
II sing.
emplastrarēris, emplastrarēre
III sing.
emplastrarētur
I plur.
emplastrarēmur
II plur.
emplastraremĭni
III plur.
emplastrarentur
PERFETTO
I sing.
emplastratus, –a, –um sim
II sing.
emplastratus, –a, –um sis
III sing.
emplastratus, –a, –um sit
I plur.
emplastrati, –ae, –a simus
II plur.
emplastrati, –ae, –a sitis
III plur.
emplastrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
emplastratus, –a, –um essem
II sing.
emplastratus, –a, –um esses
III sing.
emplastratus, –a, –um esset
I plur.
emplastrati, –ae, –a essemus
II plur.
emplastrati, –ae, –a essetis
III plur.
emplastrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
emplastrāre
II plur.
emplastramĭni
FUTURO
II sing.
emplastrātor
III sing.
emplastrātor
II plur.
–
III plur.
emplastrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
emplastratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
emplastrāri
PERFETTO
Singolare:
emplastratus, –a, –um esse
Plurale:
emplastrati, –ae, –a esse
FUTURO
emplastratum esse
GERUNDIVO
emplastrandus, –a, –um
SUPINO
emplastratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
emplastror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android