ēmĭniscor - Diatesi attiva

(ēmĭniscor, ēmĭniscĕris, ementus sum, ēmĭniscĕre)

verbo transitivo deponente III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ēmĭniscor
II sing.
ēmĭniscĕris, ēmĭniscĕre
III sing.
ēmĭniscĭtur
I plur.
ēmĭniscĭmur
II plur.
ēmĭniscimĭni
III plur.
ēmĭniscuntur
IMPERFETTO
I sing.
ēmĭniscēbar
II sing.
ēmĭniscebāris, ēmĭniscebāre
III sing.
ēmĭniscebātur
I plur.
ēmĭniscebāmur
II plur.
ēmĭniscebamĭni
III plur.
ēmĭniscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ēmĭniscar
II sing.
ēmĭniscēris, ēmĭniscēre
III sing.
ēmĭniscētur
I plur.
ēmĭniscēmur
II plur.
ēmĭniscemĭni
III plur.
ēmĭniscentur
PERFETTO
I sing.
ementus, –a, –um sum
II sing.
ementus, –a, –um es
III sing.
ementus, –a, –um est
I plur.
ementi, –ae, –a sumus
II plur.
ementi, –ae, –a estis
III plur.
ementi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ementus, –a, –um eram
II sing.
ementus, –a, –um eras
III sing.
ementus, –a, –um erat
I plur.
ementi, –ae, –a eramus
II plur.
ementi, –ae, –a eratis
III plur.
ementi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
ementus, –a, –um ero
II sing.
ementus, –a, –um eris
III sing.
ementus, –a, –um erit
I plur.
ementi, –ae, –a erimus
II plur.
ementi, –ae, –a eritis
III plur.
ementi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ēmĭniscar
II sing.
ēmĭniscāris, ēmĭniscare
III sing.
ēmĭniscātur
I plur.
ēmĭniscāmur
II plur.
ēmĭniscamĭni
III plur.
ēmĭniscantur
IMPERFETTO
I sing.
ēmĭniscĕrer
II sing.
ēmĭniscerēris, ēmĭniscerēre
III sing.
ēmĭniscerētur
I plur.
ēmĭniscerēmur
II plur.
ēmĭnisceremĭni
III plur.
ēmĭniscerentur
PERFETTO
I sing.
ementus, –a, –um sim
II sing.
ementus, –a, –um sis
III sing.
ementus, –a, –um sit
I plur.
ementi, –ae, –a simus
II plur.
ementi, –ae, –a sitis
III plur.
ementi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ementus, –a, –um essem
II sing.
ementus, –a, –um esses
III sing.
ementus, –a, –um esset
I plur.
ementi, –ae, –a essemus
II plur.
ementi, –ae, –a essetis
III plur.
ementi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ēmĭniscĕre
II plur.
ēmĭniscimĭni
FUTURO
II sing.
ēmĭniscĭtor
III sing.
ēmĭniscĭtor
II plur.
III plur.
ēmĭniscuntor
INFINITO
PRESENTE
ēmĭnisci
PERFETTO
Singolare:
ementus, –a, –um esse
Plurale:
ementi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
ementūrūm, –am, –ūm
Plurale:
ementūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
ēmĭniscens, –entis
FUTURO
ementūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
ementum
Passivo:
ementu
GERUNDIO
Genitivo:
ēmĭniscendi
Dativo:
ēmĭniscendo
Accusativo:
ēmĭniscendum
Ablativo:
ēmĭniscendo
GERUNDIVO
ēmĭniscendus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EMINISCOR100}}