ēmĭcor - Diatesi passiva

(ēmĭco, ēmĭcas, emicavi, emicatum, ēmĭcāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ēmĭcor
II sing.
ēmĭcāris, ēmĭcāre
III sing.
ēmĭcātur
I plur.
ēmĭcāmur
II plur.
ēmĭcamĭni
III plur.
ēmĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
ēmĭcābar
II sing.
ēmĭcabāris, ēmĭcabāre
III sing.
ēmĭcabātur
I plur.
ēmĭcabāmur
II plur.
ēmĭcabamĭni
III plur.
ēmĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ēmĭcābor
II sing.
ēmĭcabĕris, ēmĭcabĕre
III sing.
ēmĭcabĭtur
I plur.
ēmĭcabĭmur
II plur.
ēmĭcabimĭni
III plur.
ēmĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
emicatus, –a, –um sum
II sing.
emicatus, –a, –um es
III sing.
emicatus, –a, –um est
I plur.
emicati, –ae, –a sumus
II plur.
emicati, –ae, –a estis
III plur.
emicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
emicatus, –a, –um eram
II sing.
emicatus, –a, –um eras
III sing.
emicatus, –a, –um erat
I plur.
emicati, –ae, –a eramus
II plur.
emicati, –ae, –a eratis
III plur.
emicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
emicatus, –a, –um ero
II sing.
emicatus, –a, –um eris
III sing.
emicatus, –a, –um erit
I plur.
emicati, –ae, –a erimus
II plur.
emicati, –ae, –a eritis
III plur.
emicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ēmĭcer
II sing.
ēmĭcēris, ēmĭcēre
III sing.
ēmĭcētur
I plur.
ēmĭcēmur
II plur.
ēmĭcemĭni
III plur.
ēmĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
ēmĭcārer
II sing.
ēmĭcarēris, ēmĭcarēre
III sing.
ēmĭcarētur
I plur.
ēmĭcarēmur
II plur.
ēmĭcaremĭni
III plur.
ēmĭcarentur
PERFETTO
I sing.
emicatus, –a, –um sim
II sing.
emicatus, –a, –um sis
III sing.
emicatus, –a, –um sit
I plur.
emicati, –ae, –a simus
II plur.
emicati, –ae, –a sitis
III plur.
emicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
emicatus, –a, –um essem
II sing.
emicatus, –a, –um esses
III sing.
emicatus, –a, –um esset
I plur.
emicati, –ae, –a essemus
II plur.
emicati, –ae, –a essetis
III plur.
emicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ēmĭcāre
II plur.
ēmĭcamĭni
FUTURO
II sing.
ēmĭcātor
III sing.
ēmĭcātor
II plur.
III plur.
ēmĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
emicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ēmĭcāri
PERFETTO
Singolare:
emicatus, –a, –um esse
Plurale:
emicati, –ae, –a esse
FUTURO
emicatum esse
GERUNDIVO
ēmĭcandus, –a, –um
SUPINO
emicatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EMICOR100}}