ēiŭlor - Diatesi passiva
(ēiŭlo, ēiŭlas, eiulavi, eiulatum, ēiŭlāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ēiŭlor
II sing.
ēiŭlāris, ēiŭlāre
III sing.
ēiŭlātur
I plur.
ēiŭlāmur
II plur.
ēiŭlamĭni
III plur.
ēiŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
ēiŭlābar
II sing.
ēiŭlabāris, ēiŭlabāre
III sing.
ēiŭlabātur
I plur.
ēiŭlabāmur
II plur.
ēiŭlabamĭni
III plur.
ēiŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ēiŭlābor
II sing.
ēiŭlabĕris, ēiŭlabĕre
III sing.
ēiŭlabĭtur
I plur.
ēiŭlabĭmur
II plur.
ēiŭlabimĭni
III plur.
ēiŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
eiulatus, –a, –um sum
II sing.
eiulatus, –a, –um es
III sing.
eiulatus, –a, –um est
I plur.
eiulati, –ae, –a sumus
II plur.
eiulati, –ae, –a estis
III plur.
eiulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
eiulatus, –a, –um eram
II sing.
eiulatus, –a, –um eras
III sing.
eiulatus, –a, –um erat
I plur.
eiulati, –ae, –a eramus
II plur.
eiulati, –ae, –a eratis
III plur.
eiulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
eiulatus, –a, –um ero
II sing.
eiulatus, –a, –um eris
III sing.
eiulatus, –a, –um erit
I plur.
eiulati, –ae, –a erimus
II plur.
eiulati, –ae, –a eritis
III plur.
eiulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ēiŭler
II sing.
ēiŭlēris, ēiŭlēre
III sing.
ēiŭlētur
I plur.
ēiŭlēmur
II plur.
ēiŭlemĭni
III plur.
ēiŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
ēiŭlārer
II sing.
ēiŭlarēris, ēiŭlarēre
III sing.
ēiŭlarētur
I plur.
ēiŭlarēmur
II plur.
ēiŭlaremĭni
III plur.
ēiŭlarentur
PERFETTO
I sing.
eiulatus, –a, –um sim
II sing.
eiulatus, –a, –um sis
III sing.
eiulatus, –a, –um sit
I plur.
eiulati, –ae, –a simus
II plur.
eiulati, –ae, –a sitis
III plur.
eiulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
eiulatus, –a, –um essem
II sing.
eiulatus, –a, –um esses
III sing.
eiulatus, –a, –um esset
I plur.
eiulati, –ae, –a essemus
II plur.
eiulati, –ae, –a essetis
III plur.
eiulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ēiŭlāre
II plur.
ēiŭlamĭni
FUTURO
II sing.
ēiŭlātor
III sing.
ēiŭlātor
II plur.
–
III plur.
ēiŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
eiulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ēiŭlāri
PERFETTO
Singolare:
eiulatus, –a, –um esse
Plurale:
eiulati, –ae, –a esse
FUTURO
eiulatum esse
GERUNDIVO
ēiŭlandus, –a, –um
SUPINO
eiulatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ēiŭlor v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android