ēiăcŭlor - Diatesi passiva
(ēiăcŭlo, ēiăcŭlas, eiaculavi, eiaculatum, ēiăcŭlāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ēiăcŭlor
II sing.
ēiăcŭlāris, ēiăcŭlāre
III sing.
ēiăcŭlātur
I plur.
ēiăcŭlāmur
II plur.
ēiăcŭlamĭni
III plur.
ēiăcŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
ēiăcŭlābar
II sing.
ēiăcŭlabāris, ēiăcŭlabāre
III sing.
ēiăcŭlabātur
I plur.
ēiăcŭlabāmur
II plur.
ēiăcŭlabamĭni
III plur.
ēiăcŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ēiăcŭlābor
II sing.
ēiăcŭlabĕris, ēiăcŭlabĕre
III sing.
ēiăcŭlabĭtur
I plur.
ēiăcŭlabĭmur
II plur.
ēiăcŭlabimĭni
III plur.
ēiăcŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
eiaculatus, –a, –um sum
II sing.
eiaculatus, –a, –um es
III sing.
eiaculatus, –a, –um est
I plur.
eiaculati, –ae, –a sumus
II plur.
eiaculati, –ae, –a estis
III plur.
eiaculati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
eiaculatus, –a, –um eram
II sing.
eiaculatus, –a, –um eras
III sing.
eiaculatus, –a, –um erat
I plur.
eiaculati, –ae, –a eramus
II plur.
eiaculati, –ae, –a eratis
III plur.
eiaculati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
eiaculatus, –a, –um ero
II sing.
eiaculatus, –a, –um eris
III sing.
eiaculatus, –a, –um erit
I plur.
eiaculati, –ae, –a erimus
II plur.
eiaculati, –ae, –a eritis
III plur.
eiaculati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ēiăcŭler
II sing.
ēiăcŭlēris, ēiăcŭlēre
III sing.
ēiăcŭlētur
I plur.
ēiăcŭlēmur
II plur.
ēiăcŭlemĭni
III plur.
ēiăcŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
ēiăcŭlārer
II sing.
ēiăcŭlarēris, ēiăcŭlarēre
III sing.
ēiăcŭlarētur
I plur.
ēiăcŭlarēmur
II plur.
ēiăcŭlaremĭni
III plur.
ēiăcŭlarentur
PERFETTO
I sing.
eiaculatus, –a, –um sim
II sing.
eiaculatus, –a, –um sis
III sing.
eiaculatus, –a, –um sit
I plur.
eiaculati, –ae, –a simus
II plur.
eiaculati, –ae, –a sitis
III plur.
eiaculati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
eiaculatus, –a, –um essem
II sing.
eiaculatus, –a, –um esses
III sing.
eiaculatus, –a, –um esset
I plur.
eiaculati, –ae, –a essemus
II plur.
eiaculati, –ae, –a essetis
III plur.
eiaculati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ēiăcŭlāre
II plur.
ēiăcŭlamĭni
FUTURO
II sing.
ēiăcŭlātor
III sing.
ēiăcŭlātor
II plur.
–
III plur.
ēiăcŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
eiaculatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ēiăcŭlāri
PERFETTO
Singolare:
eiaculatus, –a, –um esse
Plurale:
eiaculati, –ae, –a esse
FUTURO
eiaculatum esse
GERUNDIVO
ēiăcŭlandus, –a, –um
SUPINO
eiaculatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ēiăcŭlor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android