ēdŏmor - Diatesi passiva
(ēdŏmo, ēdŏmas, edomui, edomitum, ēdŏmāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ēdŏmor
II sing.
ēdŏmāris, ēdŏmāre
III sing.
ēdŏmātur
I plur.
ēdŏmāmur
II plur.
ēdŏmamĭni
III plur.
ēdŏmantur
IMPERFETTO
I sing.
ēdŏmābar
II sing.
ēdŏmabāris, ēdŏmabāre
III sing.
ēdŏmabātur
I plur.
ēdŏmabāmur
II plur.
ēdŏmabamĭni
III plur.
ēdŏmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ēdŏmābor
II sing.
ēdŏmabĕris, ēdŏmabĕre
III sing.
ēdŏmabĭtur
I plur.
ēdŏmabĭmur
II plur.
ēdŏmabimĭni
III plur.
ēdŏmabuntur
PERFETTO
I sing.
edomitus, –a, –um sum
II sing.
edomitus, –a, –um es
III sing.
edomitus, –a, –um est
I plur.
edomiti, –ae, –a sumus
II plur.
edomiti, –ae, –a estis
III plur.
edomiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
edomitus, –a, –um eram
II sing.
edomitus, –a, –um eras
III sing.
edomitus, –a, –um erat
I plur.
edomiti, –ae, –a eramus
II plur.
edomiti, –ae, –a eratis
III plur.
edomiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
edomitus, –a, –um ero
II sing.
edomitus, –a, –um eris
III sing.
edomitus, –a, –um erit
I plur.
edomiti, –ae, –a erimus
II plur.
edomiti, –ae, –a eritis
III plur.
edomiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ēdŏmer
II sing.
ēdŏmēris, ēdŏmēre
III sing.
ēdŏmētur
I plur.
ēdŏmēmur
II plur.
ēdŏmemĭni
III plur.
ēdŏmentur
IMPERFETTO
I sing.
ēdŏmārer
II sing.
ēdŏmarēris, ēdŏmarēre
III sing.
ēdŏmarētur
I plur.
ēdŏmarēmur
II plur.
ēdŏmaremĭni
III plur.
ēdŏmarentur
PERFETTO
I sing.
edomitus, –a, –um sim
II sing.
edomitus, –a, –um sis
III sing.
edomitus, –a, –um sit
I plur.
edomiti, –ae, –a simus
II plur.
edomiti, –ae, –a sitis
III plur.
edomiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
edomitus, –a, –um essem
II sing.
edomitus, –a, –um esses
III sing.
edomitus, –a, –um esset
I plur.
edomiti, –ae, –a essemus
II plur.
edomiti, –ae, –a essetis
III plur.
edomiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ēdŏmāre
II plur.
ēdŏmamĭni
FUTURO
II sing.
ēdŏmātor
III sing.
ēdŏmātor
II plur.
–
III plur.
ēdŏmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
edomitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ēdŏmāri
PERFETTO
Singolare:
edomitus, –a, –um esse
Plurale:
edomiti, –ae, –a esse
FUTURO
edomitum esse
GERUNDIVO
ēdŏmandus, –a, –um
SUPINO
edomitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ēdŏmor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android