ēbĭbor - Diatesi passiva
(ēbĭbo, ēbĭbis, ebibi, ebibitum, ēbĭbĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ēbĭbor
II sing.
ēbĭbĕris, ēbĭbĕre
III sing.
ēbĭbĭtur
I plur.
ēbĭbĭmur
II plur.
ēbĭbimĭni
III plur.
ēbĭbuntur
IMPERFETTO
I sing.
ēbĭbēbar
II sing.
ēbĭbebāris, ēbĭbebāre
III sing.
ēbĭbebātur
I plur.
ēbĭbebāmur
II plur.
ēbĭbebamĭni
III plur.
ēbĭbebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ēbĭbar
II sing.
ēbĭbēris, ēbĭbēre
III sing.
ēbĭbētur
I plur.
ēbĭbēmur
II plur.
ēbĭbemĭni
III plur.
ēbĭbentur
PERFETTO
I sing.
ebibitus, –a, –um sum
II sing.
ebibitus, –a, –um es
III sing.
ebibitus, –a, –um est
I plur.
ebibiti, –ae, –a sumus
II plur.
ebibiti, –ae, –a estis
III plur.
ebibiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ebibitus, –a, –um eram
II sing.
ebibitus, –a, –um eras
III sing.
ebibitus, –a, –um erat
I plur.
ebibiti, –ae, –a eramus
II plur.
ebibiti, –ae, –a eratis
III plur.
ebibiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
ebibitus, –a, –um ero
II sing.
ebibitus, –a, –um eris
III sing.
ebibitus, –a, –um erit
I plur.
ebibiti, –ae, –a erimus
II plur.
ebibiti, –ae, –a eritis
III plur.
ebibiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ēbĭbar
II sing.
ēbĭbāris, ēbĭbāre
III sing.
ēbĭbātur
I plur.
ēbĭbāmur
II plur.
ēbĭbamĭni
III plur.
ēbĭbantur
IMPERFETTO
I sing.
ēbĭbĕrer
II sing.
ēbĭberēris, ēbĭberēre
III sing.
ēbĭberētur
I plur.
ēbĭberēmur
II plur.
ēbĭberemĭni
III plur.
ēbĭberentur
PERFETTO
I sing.
ebibitus, –a, –um sim
II sing.
ebibitus, –a, –um sis
III sing.
ebibitus, –a, –um sit
I plur.
ebibiti, –ae, –a simus
II plur.
ebibiti, –ae, –a sitis
III plur.
ebibiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ebibitus, –a, –um essem
II sing.
ebibitus, –a, –um esses
III sing.
ebibitus, –a, –um esset
I plur.
ebibiti, –ae, –a essemus
II plur.
ebibiti, –ae, –a essetis
III plur.
ebibiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ēbĭbĕre
II plur.
ēbĭbimĭni
FUTURO
II sing.
ēbĭbĭtor
III sing.
ēbĭbĭtor
II plur.
–
III plur.
ēbĭbuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
ebibitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ēbĭbi
PERFETTO
Singolare:
ebibitus, –a, –um esse
Plurale:
ebibiti, –ae, –a esse
FUTURO
ebibitum esse
GERUNDIVO
ēbĭbendus, –a, –um
SUPINO
ebibitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ēbĭbor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android