dulcōror - Diatesi passiva
(dulcōro, dulcōras, dulcoravi, dulcoratum, dulcōrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dulcōror
II sing.
dulcōrāris, dulcōrāre
III sing.
dulcōrātur
I plur.
dulcōrāmur
II plur.
dulcōramĭni
III plur.
dulcōrantur
IMPERFETTO
I sing.
dulcōrābar
II sing.
dulcōrabāris, dulcōrabāre
III sing.
dulcōrabātur
I plur.
dulcōrabāmur
II plur.
dulcōrabamĭni
III plur.
dulcōrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dulcōrābor
II sing.
dulcōrabĕris, dulcōrabĕre
III sing.
dulcōrabĭtur
I plur.
dulcōrabĭmur
II plur.
dulcōrabimĭni
III plur.
dulcōrabuntur
PERFETTO
I sing.
dulcoratus, –a, –um sum
II sing.
dulcoratus, –a, –um es
III sing.
dulcoratus, –a, –um est
I plur.
dulcorati, –ae, –a sumus
II plur.
dulcorati, –ae, –a estis
III plur.
dulcorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dulcoratus, –a, –um eram
II sing.
dulcoratus, –a, –um eras
III sing.
dulcoratus, –a, –um erat
I plur.
dulcorati, –ae, –a eramus
II plur.
dulcorati, –ae, –a eratis
III plur.
dulcorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dulcoratus, –a, –um ero
II sing.
dulcoratus, –a, –um eris
III sing.
dulcoratus, –a, –um erit
I plur.
dulcorati, –ae, –a erimus
II plur.
dulcorati, –ae, –a eritis
III plur.
dulcorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dulcōrer
II sing.
dulcōrēris, dulcōrēre
III sing.
dulcōrētur
I plur.
dulcōrēmur
II plur.
dulcōremĭni
III plur.
dulcōrentur
IMPERFETTO
I sing.
dulcōrārer
II sing.
dulcōrarēris, dulcōrarēre
III sing.
dulcōrarētur
I plur.
dulcōrarēmur
II plur.
dulcōraremĭni
III plur.
dulcōrarentur
PERFETTO
I sing.
dulcoratus, –a, –um sim
II sing.
dulcoratus, –a, –um sis
III sing.
dulcoratus, –a, –um sit
I plur.
dulcorati, –ae, –a simus
II plur.
dulcorati, –ae, –a sitis
III plur.
dulcorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dulcoratus, –a, –um essem
II sing.
dulcoratus, –a, –um esses
III sing.
dulcoratus, –a, –um esset
I plur.
dulcorati, –ae, –a essemus
II plur.
dulcorati, –ae, –a essetis
III plur.
dulcorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dulcōrāre
II plur.
dulcōramĭni
FUTURO
II sing.
dulcōrātor
III sing.
dulcōrātor
II plur.
–
III plur.
dulcōrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dulcoratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dulcōrāri
PERFETTO
Singolare:
dulcoratus, –a, –um esse
Plurale:
dulcorati, –ae, –a esse
FUTURO
dulcoratum esse
GERUNDIVO
dulcōrandus, –a, –um
SUPINO
dulcoratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dulcōror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android