dŏmĭnor - Diatesi attiva
(dŏmĭnor, dŏmĭnāris, dominatus sum, dŏmĭnāri)verbo intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dŏmĭnor
II sing.
dŏmĭnāris, dŏmĭnāre
III sing.
dŏmĭnātur
I plur.
dŏmĭnāmur
II plur.
dŏmĭnamĭni
III plur.
dŏmĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
dŏmĭnābar
II sing.
dŏmĭnabāris, dŏmĭnabāre
III sing.
dŏmĭnabātur
I plur.
dŏmĭnabāmus
II plur.
dŏmĭnabamĭni
III plur.
dŏmĭnantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dŏmĭnābor
II sing.
dŏmĭnabĕris, dŏmĭnabĕre
III sing.
dŏmĭnabĭtur
I plur.
dŏmĭnabĭmur
II plur.
dŏmĭnabimĭni
III plur.
dŏmĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
dominatus, –a, –um sum
II sing.
dominatus, –a, –um es
III sing.
dominatus, –a, –um est
I plur.
dominati, –ae, –a sumus
II plur.
dominati, –ae, –a estis
III plur.
dominati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dominatus, –a, –um eram
II sing.
dominatus, –a, –um eras
III sing.
dominatus, –a, –um erat
I plur.
dominati, –ae, –a eramus
II plur.
dominati, –ae, –a eratis
III plur.
dominati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dominatus, –a, –um ero
II sing.
dominatus, –a, –um eris
III sing.
dominatus, –a, –um erit
I plur.
dominati, –ae, –a erimus
II plur.
dominati, –ae, –a eritis
III plur.
dominati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dŏmĭner
II sing.
dŏmĭnēris, dŏmĭnēre
III sing.
dŏmĭnētur
I plur.
dŏmĭnēmur
II plur.
dŏmĭnemĭni
III plur.
dŏmĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
dŏmĭnārer
II sing.
dŏmĭnarēris, dŏmĭnarēre
III sing.
dŏmĭnarētur
I plur.
dŏmĭnāremur
II plur.
dŏmĭnaremĭni
III plur.
dŏmĭnarentur
PERFETTO
I sing.
dominatus, –a, –um sim
II sing.
dominatus, –a, –um sis
III sing.
dominatus, –a, –um sit
I plur.
dominati, –ae, –a simus
II plur.
dominati, –ae, –a sitis
III plur.
dominati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dominatus, –a, –um essem
II sing.
dominatus, –a, –um esses
III sing.
dominatus, –a, –um esset
I plur.
dominati, –ae, –a essemus
II plur.
dominati, –ae, –a essetis
III plur.
dominati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dŏmĭnāre
II plur.
dŏmĭnamĭni
FUTURO
II sing.
dŏmĭnātor
III sing.
dŏmĭnātor
II plur.
–
III plur.
dŏmĭnantor
INFINITO
PRESENTE
dŏmĭnāri
PERFETTO
Singolare:
dominatus, –a, –um esse
Plurale:
dominati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
dominatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
dominatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
dŏmĭnans, –antis
FUTURO
dominatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
dominatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
dŏmĭnandi
Dativo:
dŏmĭnando
Accusativo:
dŏmĭnandum
Ablativo:
dŏmĭnando
GERUNDIVO
–
dŏmĭnor v. intr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android