distexor - Diatesi passiva

(distexo, distexis, distexĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
distexor
II sing.
distexĕris, distexĕre
III sing.
distexĭtur
I plur.
distexĭmur
II plur.
disteximĭni
III plur.
distexuntur
IMPERFETTO
I sing.
distexēbar
II sing.
distexebāris, distexebāre
III sing.
distexebātur
I plur.
distexebāmur
II plur.
distexebamĭni
III plur.
distexebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
distexar
II sing.
distexēris, distexēre
III sing.
distexētur
I plur.
distexēmur
II plur.
distexemĭni
III plur.
distexentur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
distexar
II sing.
distexāris, distexāre
III sing.
distexātur
I plur.
distexāmur
II plur.
distexamĭni
III plur.
distexantur
IMPERFETTO
I sing.
distexĕrer
II sing.
distexerēris, distexerēre
III sing.
distexerētur
I plur.
distexerēmur
II plur.
distexeremĭni
III plur.
distexerentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
distexĕre
II plur.
disteximĭni
FUTURO
II sing.
distexĭtor
III sing.
distexĭtor
II plur.
III plur.
distexuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
distexi
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
distexendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISTEXOR100}}