Donazione

dīssicĭor - Diatesi passiva

(dīssicĭo, dīssicis, dissieci, dissiectum, dīssicĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīssicĭor
II sing.
dīssicĕris, dīssicĕre
III sing.
dīssicĭtur
I plur.
dīssicĭmur
II plur.
dīssicimĭni
III plur.
dīssiciuntur
IMPERFETTO
I sing.
dīssiciēbar
II sing.
dīssiciebāris, dīssiciebāre
III sing.
dīssiciebātur
I plur.
dīssiciebāmur
II plur.
dīssiciebamĭni
III plur.
dīssiciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīssicĭar
II sing.
dīssiciēris, dīssiciēre
III sing.
dīssiciētur
I plur.
dīssiciēmur
II plur.
dīssiciemĭni
III plur.
dīssicientur
PERFETTO
I sing.
dissiectus, –a, –um sum
II sing.
dissiectus, –a, –um es
III sing.
dissiectus, –a, –um est
I plur.
dissiecti, –ae, –a sumus
II plur.
dissiecti, –ae, –a estis
III plur.
dissiecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dissiectus, –a, –um eram
II sing.
dissiectus, –a, –um eras
III sing.
dissiectus, –a, –um erat
I plur.
dissiecti, –ae, –a eramus
II plur.
dissiecti, –ae, –a eratis
III plur.
dissiecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dissiectus, –a, –um ero
II sing.
dissiectus, –a, –um eris
III sing.
dissiectus, –a, –um erit
I plur.
dissiecti, –ae, –a erimus
II plur.
dissiecti, –ae, –a eritis
III plur.
dissiecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīssicĭar
II sing.
dīssiciāris, dīssiciāre
III sing.
dīssiciātur
I plur.
dīssiciāmur
II plur.
dīssiciamĭni
III plur.
dīssiciantur
IMPERFETTO
I sing.
dīssicĕrer
II sing.
dīssicerēris, dīssicerēre
III sing.
dīssicerētur
I plur.
dīssicerēmur
II plur.
dīssiceremĭni
III plur.
dīssicerentur
PERFETTO
I sing.
dissiectus, –a, –um sim
II sing.
dissiectus, –a, –um sis
III sing.
dissiectus, –a, –um sit
I plur.
dissiecti, –ae, –a simus
II plur.
dissiecti, –ae, –a sitis
III plur.
dissiecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dissiectus, –a, –um essem
II sing.
dissiectus, –a, –um esses
III sing.
dissiectus, –a, –um esset
I plur.
dissiecti, –ae, –a essemus
II plur.
dissiecti, –ae, –a essetis
III plur.
dissiecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
dissiectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīssici
PERFETTO
Singolare:
dissiectus, –a, –um esse
Plurale:
dissiecti, –ae, –a esse
FUTURO
dissiectum esse
GERUNDIVO
dīssiciendus, –a, –um
SUPINO
dissiectu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ dīssicio
dissico ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dissertus agg. part. perf. I cl.
dissertus agg. inf. perf.
dissicans agg. part. pres. II cl.
dīssiciens agg. part. pres. II cl.
dīssicio v. tr. III coniug. in -io
dīssicĭor v. tr. III coniug. in -io
dissico v. tr. I coniug.
dissicor v. tr. I coniug.
dissictūrūs agg. part. fut.
dissictus agg. part. perf. I cl.
dissictus agg. inf. perf.
dissĭdens agg. part. pres. II cl.
dissĭdentĭa sost. femm. I decl.
dissĭdĕo v. intr. II coniug.
dissidiosus agg. I cl.
dissidium Sost. nt. II decl.
dissīdo v. intr. III coniug.
dissiectūrūs agg. part. fut.
dissiectus agg. part. perf. I cl.
dissiectus agg. inf. perf.
{{ID:DISSICIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android