dissaepĭor - Diatesi passiva
(dissaepĭo, dissaepis, dissaepsi, dissaeptum, dissaepīre)verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dissaepĭor
II sing.
dissaepīris, dissaepīre
III sing.
dissaepītur
I plur.
dissaepīmur
II plur.
dissaepimĭni
III plur.
dissaepiuntur
IMPERFETTO
I sing.
dissaepiēbar
II sing.
dissaepiebāris, dissaepiebāre
III sing.
dissaepiebātur
I plur.
dissaepiebāmur
II plur.
dissaepiebamĭni
III plur.
dissaepiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dissaepĭar
II sing.
dissaepiēris, dissaepiēre
III sing.
dissaepiētur
I plur.
dissaepiēmur
II plur.
dissaepiemĭni
III plur.
dissaepientur
PERFETTO
I sing.
dissaeptus, –a, –um sum
II sing.
dissaeptus, –a, –um es
III sing.
dissaeptus, –a, –um est
I plur.
dissaepti, –ae, –a sumus
II plur.
dissaepti, –ae, –a estis
III plur.
dissaepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dissaeptus, –a, –um eram
II sing.
dissaeptus, –a, –um eras
III sing.
dissaeptus, –a, –um erat
I plur.
dissaepti, –ae, –a eramus
II plur.
dissaepti, –ae, –a eratis
III plur.
dissaepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dissaeptus, –a, –um ero
II sing.
dissaeptus, –a, –um eris
III sing.
dissaeptus, –a, –um erit
I plur.
dissaepti, –ae, –a erimus
II plur.
dissaepti, –ae, –a eritis
III plur.
dissaepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dissaepĭar
II sing.
dissaepiāris, dissaepiāre
III sing.
dissaepiātur
I plur.
dissaepiāmur
II plur.
dissaepiamĭni
III plur.
dissaepiantur
IMPERFETTO
I sing.
dissaepīrer
II sing.
dissaepirēris, dissaepsirēre
III sing.
dissaepirētur
I plur.
dissaepirēmur
II plur.
dissaepirēmini
III plur.
dissaepirentur
PERFETTO
I sing.
dissaeptus, –a, –um sim
II sing.
dissaeptus, –a, –um sis
III sing.
dissaeptus, –a, –um sit
I plur.
dissaepti, –ae, –a simus
II plur.
dissaepti, –ae, –a sitis
III plur.
dissaepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dissaeptus, –a, –um essem
II sing.
dissaeptus, –a, –um esses
III sing.
dissaeptus, –a, –um esset
I plur.
dissaepti, –ae, –a essemus
II plur.
dissaepti, –ae, –a essetis
III plur.
dissaepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dissaepīre
II plur.
dissaepimĭni
FUTURO
II sing.
dissaepītor
III sing.
dissaepītor
II plur.
–
III plur.
dissaepiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
dissaeptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dissaepīri
PERFETTO
Singolare:
dissaeptus, –a, –um esse
Plurale:
dissaepti, –ae, –a esse
FUTURO
dissaeptum esse
GERUNDIVO
dissaepiendus, –a, –um
SUPINO
dissaeptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dissaepĭor v. tr. IV coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android