dissaepĭor - Diatesi passiva

(dissaepĭo, dissaepis, dissaepsi, dissaeptum, dissaepīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dissaepĭor
II sing.
dissaepīris, dissaepīre
III sing.
dissaepītur
I plur.
dissaepīmur
II plur.
dissaepimĭni
III plur.
dissaepiuntur
IMPERFETTO
I sing.
dissaepiēbar
II sing.
dissaepiebāris, dissaepiebāre
III sing.
dissaepiebātur
I plur.
dissaepiebāmur
II plur.
dissaepiebamĭni
III plur.
dissaepiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dissaepĭar
II sing.
dissaepiēris, dissaepiēre
III sing.
dissaepiētur
I plur.
dissaepiēmur
II plur.
dissaepiemĭni
III plur.
dissaepientur
PERFETTO
I sing.
dissaeptus, –a, –um sum
II sing.
dissaeptus, –a, –um es
III sing.
dissaeptus, –a, –um est
I plur.
dissaepti, –ae, –a sumus
II plur.
dissaepti, –ae, –a estis
III plur.
dissaepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dissaeptus, –a, –um eram
II sing.
dissaeptus, –a, –um eras
III sing.
dissaeptus, –a, –um erat
I plur.
dissaepti, –ae, –a eramus
II plur.
dissaepti, –ae, –a eratis
III plur.
dissaepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dissaeptus, –a, –um ero
II sing.
dissaeptus, –a, –um eris
III sing.
dissaeptus, –a, –um erit
I plur.
dissaepti, –ae, –a erimus
II plur.
dissaepti, –ae, –a eritis
III plur.
dissaepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dissaepĭar
II sing.
dissaepiāris, dissaepiāre
III sing.
dissaepiātur
I plur.
dissaepiāmur
II plur.
dissaepiamĭni
III plur.
dissaepiantur
IMPERFETTO
I sing.
dissaepīrer
II sing.
dissaepirēris, dissaepsirēre
III sing.
dissaepirētur
I plur.
dissaepirēmur
II plur.
dissaepirēmini
III plur.
dissaepirentur
PERFETTO
I sing.
dissaeptus, –a, –um sim
II sing.
dissaeptus, –a, –um sis
III sing.
dissaeptus, –a, –um sit
I plur.
dissaepti, –ae, –a simus
II plur.
dissaepti, –ae, –a sitis
III plur.
dissaepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dissaeptus, –a, –um essem
II sing.
dissaeptus, –a, –um esses
III sing.
dissaeptus, –a, –um esset
I plur.
dissaepti, –ae, –a essemus
II plur.
dissaepti, –ae, –a essetis
III plur.
dissaepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dissaepīre
II plur.
dissaepimĭni
FUTURO
II sing.
dissaepītor
III sing.
dissaepītor
II plur.
III plur.
dissaepiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
dissaeptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dissaepīri
PERFETTO
Singolare:
dissaeptus, –a, –um esse
Plurale:
dissaepti, –ae, –a esse
FUTURO
dissaeptum esse
GERUNDIVO
dissaepiendus, –a, –um
SUPINO
dissaeptu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISSAEPIOR100}}