discursor - Diatesi passiva

(discurso, discursas, discursavi, discursatum, discursāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
discursor
II sing.
discursāris, discursāre
III sing.
discursātur
I plur.
discursāmur
II plur.
discursamĭni
III plur.
discursantur
IMPERFETTO
I sing.
discursābar
II sing.
discursabāris, discursabāre
III sing.
discursabātur
I plur.
discursabāmur
II plur.
discursabamĭni
III plur.
discursabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
discursābor
II sing.
discursabĕris, discursabĕre
III sing.
discursabĭtur
I plur.
discursabĭmur
II plur.
discursabimĭni
III plur.
discursabuntur
PERFETTO
I sing.
discursatus, –a, –um sum
II sing.
discursatus, –a, –um es
III sing.
discursatus, –a, –um est
I plur.
discursati, –ae, –a sumus
II plur.
discursati, –ae, –a estis
III plur.
discursati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
discursatus, –a, –um eram
II sing.
discursatus, –a, –um eras
III sing.
discursatus, –a, –um erat
I plur.
discursati, –ae, –a eramus
II plur.
discursati, –ae, –a eratis
III plur.
discursati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
discursatus, –a, –um ero
II sing.
discursatus, –a, –um eris
III sing.
discursatus, –a, –um erit
I plur.
discursati, –ae, –a erimus
II plur.
discursati, –ae, –a eritis
III plur.
discursati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
discurser
II sing.
discursēris, discursēre
III sing.
discursētur
I plur.
discursēmur
II plur.
discursemĭni
III plur.
discursentur
IMPERFETTO
I sing.
discursārer
II sing.
discursarēris, discursarēre
III sing.
discursarētur
I plur.
discursarēmur
II plur.
discursaremĭni
III plur.
discursarentur
PERFETTO
I sing.
discursatus, –a, –um sim
II sing.
discursatus, –a, –um sis
III sing.
discursatus, –a, –um sit
I plur.
discursati, –ae, –a simus
II plur.
discursati, –ae, –a sitis
III plur.
discursati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
discursatus, –a, –um essem
II sing.
discursatus, –a, –um esses
III sing.
discursatus, –a, –um esset
I plur.
discursati, –ae, –a essemus
II plur.
discursati, –ae, –a essetis
III plur.
discursati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
discursāre
II plur.
discursamĭni
FUTURO
II sing.
discursātor
III sing.
discursātor
II plur.
III plur.
discursantor
PARTICIPIO
PERFETTO
discursatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
discursāri
PERFETTO
Singolare:
discursatus, –a, –um esse
Plurale:
discursati, –ae, –a esse
FUTURO
discursatum esse
GERUNDIVO
discursandus, –a, –um
SUPINO
discursatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISCURSOR100}}