discindor - Diatesi passiva

(discindo, discindis, discidi, discissum, discindĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
discindor
II sing.
discindĕris, discindĕre
III sing.
discindĭtur
I plur.
discindĭmur
II plur.
discindimĭni
III plur.
discinduntur
IMPERFETTO
I sing.
discindēbar
II sing.
discindebāris, discindebāre
III sing.
discindebātur
I plur.
discindebāmur
II plur.
discindebamĭni
III plur.
discindebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
discindar
II sing.
discindēris, discindēre
III sing.
discindētur
I plur.
discindēmur
II plur.
discindemĭni
III plur.
discindentur
PERFETTO
I sing.
discissus, –a, –um sum
II sing.
discissus, –a, –um es
III sing.
discissus, –a, –um est
I plur.
discissi, –ae, –a sumus
II plur.
discissi, –ae, –a estis
III plur.
discissi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
discissus, –a, –um eram
II sing.
discissus, –a, –um eras
III sing.
discissus, –a, –um erat
I plur.
discissi, –ae, –a eramus
II plur.
discissi, –ae, –a eratis
III plur.
discissi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
discissus, –a, –um ero
II sing.
discissus, –a, –um eris
III sing.
discissus, –a, –um erit
I plur.
discissi, –ae, –a erimus
II plur.
discissi, –ae, –a eritis
III plur.
discissi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
discindar
II sing.
discindāris, discindāre
III sing.
discindātur
I plur.
discindāmur
II plur.
discindamĭni
III plur.
discindantur
IMPERFETTO
I sing.
discindĕrer
II sing.
discinderēris, discinderēre
III sing.
discinderētur
I plur.
discinderēmur
II plur.
discinderemĭni
III plur.
discinderentur
PERFETTO
I sing.
discissus, –a, –um sim
II sing.
discissus, –a, –um sis
III sing.
discissus, –a, –um sit
I plur.
discissi, –ae, –a simus
II plur.
discissi, –ae, –a sitis
III plur.
discissi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
discissus, –a, –um essem
II sing.
discissus, –a, –um esses
III sing.
discissus, –a, –um esset
I plur.
discissi, –ae, –a essemus
II plur.
discissi, –ae, –a essetis
III plur.
discissi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
discindĕre
II plur.
discindimĭni
FUTURO
II sing.
discindĭtor
III sing.
discindĭtor
II plur.
III plur.
discinduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
discissus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
discindi
PERFETTO
Singolare:
discissus, –a, –um esse
Plurale:
discissi, –ae, –a esse
FUTURO
discissum esse
GERUNDIVO
discindendus, –a, –um
SUPINO
discissu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISCINDOR100}}