dīnŏtor - Diatesi passiva
(dīnŏto, dīnŏtas, dinotatum, dīnŏtāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dīnŏtor
II sing.
dīnŏtāris, dīnŏtāre
III sing.
dīnŏtātur
I plur.
dīnŏtāmur
II plur.
dīnŏtamĭni
III plur.
dīnŏtantur
IMPERFETTO
I sing.
dīnŏtābar
II sing.
dīnŏtabāris, dīnŏtabāre
III sing.
dīnŏtabātur
I plur.
dīnŏtabāmur
II plur.
dīnŏtabamĭni
III plur.
dīnŏtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dīnŏtābor
II sing.
dīnŏtabĕris, dīnŏtabĕre
III sing.
dīnŏtabĭtur
I plur.
dīnŏtabĭmur
II plur.
dīnŏtabimĭni
III plur.
dīnŏtabuntur
PERFETTO
I sing.
dinotatus, –a, –um sum
II sing.
dinotatus, –a, –um es
III sing.
dinotatus, –a, –um est
I plur.
dinotati, –ae, –a sumus
II plur.
dinotati, –ae, –a estis
III plur.
dinotati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dinotatus, –a, –um eram
II sing.
dinotatus, –a, –um eras
III sing.
dinotatus, –a, –um erat
I plur.
dinotati, –ae, –a eramus
II plur.
dinotati, –ae, –a eratis
III plur.
dinotati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dinotatus, –a, –um ero
II sing.
dinotatus, –a, –um eris
III sing.
dinotatus, –a, –um erit
I plur.
dinotati, –ae, –a erimus
II plur.
dinotati, –ae, –a eritis
III plur.
dinotati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dīnŏter
II sing.
dīnŏtēris, dīnŏtēre
III sing.
dīnŏtētur
I plur.
dīnŏtēmur
II plur.
dīnŏtemĭni
III plur.
dīnŏtentur
IMPERFETTO
I sing.
dīnŏtārer
II sing.
dīnŏtarēris, dīnŏtarēre
III sing.
dīnŏtarētur
I plur.
dīnŏtarēmur
II plur.
dīnŏtaremĭni
III plur.
dīnŏtarentur
PERFETTO
I sing.
dinotatus, –a, –um sim
II sing.
dinotatus, –a, –um sis
III sing.
dinotatus, –a, –um sit
I plur.
dinotati, –ae, –a simus
II plur.
dinotati, –ae, –a sitis
III plur.
dinotati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dinotatus, –a, –um essem
II sing.
dinotatus, –a, –um esses
III sing.
dinotatus, –a, –um esset
I plur.
dinotati, –ae, –a essemus
II plur.
dinotati, –ae, –a essetis
III plur.
dinotati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dīnŏtāre
II plur.
dīnŏtamĭni
FUTURO
II sing.
dīnŏtātor
III sing.
dīnŏtātor
II plur.
–
III plur.
dīnŏtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dinotatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dīnŏtāri
PERFETTO
Singolare:
dinotatus, –a, –um esse
Plurale:
dinotati, –ae, –a esse
FUTURO
dinotatum esse
GERUNDIVO
dīnŏtandus, –a, –um
SUPINO
dinotatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dīnŏtor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android