dictĭtor - Diatesi passiva
(dictĭto, dictĭtas, dictitavi, arum, dictĭtāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dictĭtor
II sing.
dictĭtāris, dictĭtāre
III sing.
dictĭtātur
I plur.
dictĭtāmur
II plur.
dictĭtamĭni
III plur.
dictĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
dictĭtābar
II sing.
dictĭtabāris, dictĭtabāre
III sing.
dictĭtabātur
I plur.
dictĭtabāmur
II plur.
dictĭtabamĭni
III plur.
dictĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dictĭtābor
II sing.
dictĭtabĕris, dictĭtabĕre
III sing.
dictĭtabĭtur
I plur.
dictĭtabĭmur
II plur.
dictĭtabimĭni
III plur.
dictĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
dictitatus, –a, –um sum
II sing.
dictitatus, –a, –um es
III sing.
dictitatus, –a, –um est
I plur.
dictitati, –ae, –a sumus
II plur.
dictitati, –ae, –a estis
III plur.
dictitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dictitatus, –a, –um eram
II sing.
dictitatus, –a, –um eras
III sing.
dictitatus, –a, –um erat
I plur.
dictitati, –ae, –a eramus
II plur.
dictitati, –ae, –a eratis
III plur.
dictitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dictitatus, –a, –um ero
II sing.
dictitatus, –a, –um eris
III sing.
dictitatus, –a, –um erit
I plur.
dictitati, –ae, –a erimus
II plur.
dictitati, –ae, –a eritis
III plur.
dictitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dictĭter
II sing.
dictĭtēris, dictĭtēre
III sing.
dictĭtētur
I plur.
dictĭtēmur
II plur.
dictĭtemĭni
III plur.
dictĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
dictĭtārer
II sing.
dictĭtarēris, dictĭtarēre
III sing.
dictĭtarētur
I plur.
dictĭtarēmur
II plur.
dictĭtaremĭni
III plur.
dictĭtarentur
PERFETTO
I sing.
dictitatus, –a, –um sim
II sing.
dictitatus, –a, –um sis
III sing.
dictitatus, –a, –um sit
I plur.
dictitati, –ae, –a simus
II plur.
dictitati, –ae, –a sitis
III plur.
dictitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dictitatus, –a, –um essem
II sing.
dictitatus, –a, –um esses
III sing.
dictitatus, –a, –um esset
I plur.
dictitati, –ae, –a essemus
II plur.
dictitati, –ae, –a essetis
III plur.
dictitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dictĭtāre
II plur.
dictĭtamĭni
FUTURO
II sing.
dictĭtātor
III sing.
dictĭtātor
II plur.
–
III plur.
dictĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
dictitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dictĭtāri
PERFETTO
Singolare:
dictitatus, –a, –um esse
Plurale:
dictitati, –ae, –a esse
FUTURO
dictitatum esse
GERUNDIVO
dictĭtandus, –a, –um
SUPINO
dictitatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dictĭtor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android