Donazione

dĭchōneutus

(dichoneutus, dichoneută, dichoneutum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
dichoneutus
Gen.
dichoneuti
Dat.
dichoneuto
Acc.
dichoneutum
Abl.
dichoneuto
Voc.
dichoneute
PLURALE
Nom.
dichoneuti
Gen.
dichoneutōrum
Dat.
dichoneutis
Acc.
dichoneutos
Abl.
dichoneutis
Voc.
dichoneuti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
dichoneută
Gen.
dichoneutae
Dat.
dichoneutae
Acc.
dichoneutam
Abl.
dichoneutā
Voc.
dichoneută
PLURALE
Nom.
dichoneutae
Gen.
dichoneutārum
Dat.
dichoneutis
Acc.
dichoneutas
Abl.
dichoneutis
Voc.
dichoneutae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
dichoneutum
Gen.
dichoneuti
Dat.
dichoneuto
Acc.
dichoneutum
Abl.
dichoneuto
Voc.
dichoneutum
PLURALE
Nom.
dichoneuta
Gen.
dichoneutōrum
Dat.
dichoneutis
Acc.
dichoneuta
Abl.
dichoneutis
Voc.
dichoneuta

‹ dĭchalcŏn
dĭchŏrēus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
dĭcātus agg. part. perf. I cl.
dicatus agg. inf. perf.
dĭcax agg. II cl.
dīcens agg. part. pres. II cl.
dĭchalcŏn Sost. nt. II decl.
dĭchōneutus agg. I cl.
dĭchŏrēus sost. masch. II decl.
dĭchŏtŏmŏs agg. I cl.
dīcĭbĭlis agg. II cl.
dĭcibula Sost. nt. pl. II decl.
dīcĭmōnĭum Sost. nt. II decl.
dĭcĭo sost. femm. III decl.
dĭcis sost. nt. inv.
dīco v. tr. e intr. III coniug.
dĭco v. tr. I coniug.
dīcor v. tr. e intr. III coniug.
dĭcor v. tr. I coniug.
dicrŏta sost. femm. I decl.
dicrŏtum Sost. nt. II decl.
Dicta sost. femm. I decl.
{{ID:DICHONEUTUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android