dēvōtor - Diatesi passiva

(dēvōto, dēvōtas, devotavi, devotatum, dēvōtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēvōtor
II sing.
dēvōtāris, dēvōtāre
III sing.
dēvōtātur
I plur.
dēvōtāmur
II plur.
dēvōtamĭni
III plur.
dēvōtantur
IMPERFETTO
I sing.
dēvōtābar
II sing.
dēvōtabāris, dēvōtabāre
III sing.
dēvōtabātur
I plur.
dēvōtabāmur
II plur.
dēvōtabamĭni
III plur.
dēvōtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēvōtābor
II sing.
dēvōtabĕris, dēvōtabĕre
III sing.
dēvōtabĭtur
I plur.
dēvōtabĭmur
II plur.
dēvōtabimĭni
III plur.
dēvōtabuntur
PERFETTO
I sing.
devotatus, –a, –um sum
II sing.
devotatus, –a, –um es
III sing.
devotatus, –a, –um est
I plur.
devotati, –ae, –a sumus
II plur.
devotati, –ae, –a estis
III plur.
devotati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
devotatus, –a, –um eram
II sing.
devotatus, –a, –um eras
III sing.
devotatus, –a, –um erat
I plur.
devotati, –ae, –a eramus
II plur.
devotati, –ae, –a eratis
III plur.
devotati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
devotatus, –a, –um ero
II sing.
devotatus, –a, –um eris
III sing.
devotatus, –a, –um erit
I plur.
devotati, –ae, –a erimus
II plur.
devotati, –ae, –a eritis
III plur.
devotati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēvōter
II sing.
dēvōtēris, dēvōtēre
III sing.
dēvōtētur
I plur.
dēvōtēmur
II plur.
dēvōtemĭni
III plur.
dēvōtentur
IMPERFETTO
I sing.
dēvōtārer
II sing.
dēvōtarēris, dēvōtarēre
III sing.
dēvōtarētur
I plur.
dēvōtarēmur
II plur.
dēvōtaremĭni
III plur.
dēvōtarentur
PERFETTO
I sing.
devotatus, –a, –um sim
II sing.
devotatus, –a, –um sis
III sing.
devotatus, –a, –um sit
I plur.
devotati, –ae, –a simus
II plur.
devotati, –ae, –a sitis
III plur.
devotati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
devotatus, –a, –um essem
II sing.
devotatus, –a, –um esses
III sing.
devotatus, –a, –um esset
I plur.
devotati, –ae, –a essemus
II plur.
devotati, –ae, –a essetis
III plur.
devotati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēvōtāre
II plur.
dēvōtamĭni
FUTURO
II sing.
dēvōtātor
III sing.
dēvōtātor
II plur.
III plur.
dēvōtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
devotatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēvōtāri
PERFETTO
Singolare:
devotatus, –a, –um esse
Plurale:
devotati, –ae, –a esse
FUTURO
devotatum esse
GERUNDIVO
dēvōtandus, –a, –um
SUPINO
devotatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEVOTOR100}}