dēvŏror - Diatesi passiva

(dēvŏro, dēvŏras, devoravi, devoratum, dēvŏrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēvŏror
II sing.
dēvŏrāris, dēvŏrāre
III sing.
dēvŏrātur
I plur.
dēvŏrāmur
II plur.
dēvŏramĭni
III plur.
dēvŏrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēvŏrābar
II sing.
dēvŏrabāris, dēvŏrabāre
III sing.
dēvŏrabātur
I plur.
dēvŏrabāmur
II plur.
dēvŏrabamĭni
III plur.
dēvŏrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēvŏrābor
II sing.
dēvŏrabĕris, dēvŏrabĕre
III sing.
dēvŏrabĭtur
I plur.
dēvŏrabĭmur
II plur.
dēvŏrabimĭni
III plur.
dēvŏrabuntur
PERFETTO
I sing.
devoratus, –a, –um sum
II sing.
devoratus, –a, –um es
III sing.
devoratus, –a, –um est
I plur.
devorati, –ae, –a sumus
II plur.
devorati, –ae, –a estis
III plur.
devorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
devoratus, –a, –um eram
II sing.
devoratus, –a, –um eras
III sing.
devoratus, –a, –um erat
I plur.
devorati, –ae, –a eramus
II plur.
devorati, –ae, –a eratis
III plur.
devorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
devoratus, –a, –um ero
II sing.
devoratus, –a, –um eris
III sing.
devoratus, –a, –um erit
I plur.
devorati, –ae, –a erimus
II plur.
devorati, –ae, –a eritis
III plur.
devorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēvŏrer
II sing.
dēvŏrēris, dēvŏrēre
III sing.
dēvŏrētur
I plur.
dēvŏrēmur
II plur.
dēvŏremĭni
III plur.
dēvŏrentur
IMPERFETTO
I sing.
dēvŏrārer
II sing.
dēvŏrarēris, dēvŏrarēre
III sing.
dēvŏrarētur
I plur.
dēvŏrarēmur
II plur.
dēvŏraremĭni
III plur.
dēvŏrarentur
PERFETTO
I sing.
devoratus, –a, –um sim
II sing.
devoratus, –a, –um sis
III sing.
devoratus, –a, –um sit
I plur.
devorati, –ae, –a simus
II plur.
devorati, –ae, –a sitis
III plur.
devorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
devoratus, –a, –um essem
II sing.
devoratus, –a, –um esses
III sing.
devoratus, –a, –um esset
I plur.
devorati, –ae, –a essemus
II plur.
devorati, –ae, –a essetis
III plur.
devorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēvŏrāre
II plur.
dēvŏramĭni
FUTURO
II sing.
dēvŏrātor
III sing.
dēvŏrātor
II plur.
III plur.
dēvŏrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
devoratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēvŏrāri
PERFETTO
Singolare:
devoratus, –a, –um esse
Plurale:
devorati, –ae, –a esse
FUTURO
devoratum esse
GERUNDIVO
dēvŏrandus, –a, –um
SUPINO
devoratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEVOROR100}}