dēvĕnĕror - Diatesi attiva

(dēvĕnĕror, dēvĕnĕrāris, deveneratus sum, dēvĕnĕrāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēvĕnĕror
II sing.
dēvĕnĕrāris, dēvĕnĕrāre
III sing.
dēvĕnĕrātur
I plur.
dēvĕnĕrāmur
II plur.
dēvĕnĕramĭni
III plur.
dēvĕnĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēvĕnĕrābar
II sing.
dēvĕnĕrabāris, dēvĕnĕrabāre
III sing.
dēvĕnĕrabātur
I plur.
dēvĕnĕrabāmur
II plur.
dēvĕnĕrabamĭni
III plur.
dēvĕnĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēvĕnĕrābor
II sing.
dēvĕnĕrabĕris, dēvĕnĕrabĕre
III sing.
dēvĕnĕrabĭtur
I plur.
dēvĕnĕrabĭmur
II plur.
dēvĕnĕrabimĭni
III plur.
dēvĕnĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
deveneratus, –a, –um sum
II sing.
deveneratus, –a, –um es
III sing.
deveneratus, –a, –um est
I plur.
devenerati, –ae, –a sumus
II plur.
devenerati, –ae, –a estis
III plur.
devenerati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deveneratus, –a, –um eram
II sing.
deveneratus, –a, –um eras
III sing.
deveneratus, –a, –um erat
I plur.
devenerati, –ae, –a eramus
II plur.
devenerati, –ae, –a eratis
III plur.
devenerati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deveneratus, –a, –um ero
II sing.
deveneratus, –a, –um eris
III sing.
deveneratus, –a, –um erit
I plur.
devenerati, –ae, –a erimus
II plur.
devenerati, –ae, –a eritis
III plur.
devenerati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēvĕnĕrer
II sing.
dēvĕnĕrēris, dēvĕnĕrēre
III sing.
dēvĕnĕrētur
I plur.
dēvĕnĕrēmur
II plur.
dēvĕnĕremĭni
III plur.
dēvĕnĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
dēvĕnĕrārer
II sing.
dēvĕnĕrarēris, dēvĕnĕrarēre
III sing.
dēvĕnĕrarētur
I plur.
dēvĕnĕrarēmur
II plur.
dēvĕnĕraremĭni
III plur.
dēvĕnĕrarentur
PERFETTO
I sing.
deveneratus, –a, –um sim
II sing.
deveneratus, –a, –um sis
III sing.
deveneratus, –a, –um sit
I plur.
devenerati, –ae, –a simus
II plur.
devenerati, –ae, –a sitis
III plur.
devenerati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deveneratus, –a, –um essem
II sing.
deveneratus, –a, –um esses
III sing.
deveneratus, –a, –um esset
I plur.
devenerati, –ae, –a essemus
II plur.
devenerati, –ae, –a essetis
III plur.
devenerati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēvĕnĕrāre
II plur.
dēvĕnĕramĭni
FUTURO
II sing.
dēvĕnĕrātor
III sing.
dēvĕnĕrātor
II plur.
III plur.
dēvĕnĕrantor
INFINITO
PRESENTE
dēvĕnĕrāri
PERFETTO
Singolare:
deveneratus, –a, –um esse
Plurale:
devenerati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
deveneratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
deveneratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
dēvĕnĕrans, –antis
FUTURO
deveneratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
deveneratum
Passivo:
deveneratu
GERUNDIO
Genitivo:
dēvĕnĕrandi
Dativo:
dēvĕnĕrando
Accusativo:
dēvĕnĕrandum
Ablativo:
dēvĕnĕrando
GERUNDIVO
dēvĕnĕrandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEVENEROR100}}
---CACHE---