dēsūmor - Diatesi passiva
(dēsūmo, dēsūmis, desumpsi, desumptum, dēsūmĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēsūmor
II sing.
dēsūmĕris, dēsūmĕre
III sing.
dēsūmĭtur
I plur.
dēsūmĭmur
II plur.
dēsūmimĭni
III plur.
dēsūmuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēsūmēbar
II sing.
dēsūmebāris, dēsūmebāre
III sing.
dēsūmebātur
I plur.
dēsūmebāmur
II plur.
dēsūmebamĭni
III plur.
dēsūmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēsūmar
II sing.
dēsūmēris, dēsūmēre
III sing.
dēsūmētur
I plur.
dēsūmēmur
II plur.
dēsūmemĭni
III plur.
dēsūmentur
PERFETTO
I sing.
desumptus, –a, –um sum
II sing.
desumptus, –a, –um es
III sing.
desumptus, –a, –um est
I plur.
desumpti, –ae, –a sumus
II plur.
desumpti, –ae, –a estis
III plur.
desumpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desumptus, –a, –um eram
II sing.
desumptus, –a, –um eras
III sing.
desumptus, –a, –um erat
I plur.
desumpti, –ae, –a eramus
II plur.
desumpti, –ae, –a eratis
III plur.
desumpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
desumptus, –a, –um ero
II sing.
desumptus, –a, –um eris
III sing.
desumptus, –a, –um erit
I plur.
desumpti, –ae, –a erimus
II plur.
desumpti, –ae, –a eritis
III plur.
desumpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēsūmar
II sing.
dēsūmāris, dēsūmāre
III sing.
dēsūmātur
I plur.
dēsūmāmur
II plur.
dēsūmamĭni
III plur.
dēsūmantur
IMPERFETTO
I sing.
dēsūmĕrer
II sing.
dēsūmerēris, dēsūmerēre
III sing.
dēsūmerētur
I plur.
dēsūmerēmur
II plur.
dēsūmeremĭni
III plur.
dēsūmerentur
PERFETTO
I sing.
desumptus, –a, –um sim
II sing.
desumptus, –a, –um sis
III sing.
desumptus, –a, –um sit
I plur.
desumpti, –ae, –a simus
II plur.
desumpti, –ae, –a sitis
III plur.
desumpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desumptus, –a, –um essem
II sing.
desumptus, –a, –um esses
III sing.
desumptus, –a, –um esset
I plur.
desumpti, –ae, –a essemus
II plur.
desumpti, –ae, –a essetis
III plur.
desumpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēsūmĕre
II plur.
dēsūmimĭni
FUTURO
II sing.
dēsūmĭtor
III sing.
dēsūmĭtor
II plur.
–
III plur.
dēsūmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
desumptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēsūmi
PERFETTO
Singolare:
desumptus, –a, –um esse
Plurale:
desumpti, –ae, –a esse
FUTURO
desumptum esse
GERUNDIVO
dēsūmendus, –a, –um
SUPINO
desumptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēsūmor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android