dēsūmor - Diatesi passiva

(dēsūmo, dēsūmis, desumpsi, desumptum, dēsūmĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēsūmor
II sing.
dēsūmĕris, dēsūmĕre
III sing.
dēsūmĭtur
I plur.
dēsūmĭmur
II plur.
dēsūmimĭni
III plur.
dēsūmuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēsūmēbar
II sing.
dēsūmebāris, dēsūmebāre
III sing.
dēsūmebātur
I plur.
dēsūmebāmur
II plur.
dēsūmebamĭni
III plur.
dēsūmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēsūmar
II sing.
dēsūmēris, dēsūmēre
III sing.
dēsūmētur
I plur.
dēsūmēmur
II plur.
dēsūmemĭni
III plur.
dēsūmentur
PERFETTO
I sing.
desumptus, –a, –um sum
II sing.
desumptus, –a, –um es
III sing.
desumptus, –a, –um est
I plur.
desumpti, –ae, –a sumus
II plur.
desumpti, –ae, –a estis
III plur.
desumpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desumptus, –a, –um eram
II sing.
desumptus, –a, –um eras
III sing.
desumptus, –a, –um erat
I plur.
desumpti, –ae, –a eramus
II plur.
desumpti, –ae, –a eratis
III plur.
desumpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
desumptus, –a, –um ero
II sing.
desumptus, –a, –um eris
III sing.
desumptus, –a, –um erit
I plur.
desumpti, –ae, –a erimus
II plur.
desumpti, –ae, –a eritis
III plur.
desumpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēsūmar
II sing.
dēsūmāris, dēsūmāre
III sing.
dēsūmātur
I plur.
dēsūmāmur
II plur.
dēsūmamĭni
III plur.
dēsūmantur
IMPERFETTO
I sing.
dēsūmĕrer
II sing.
dēsūmerēris, dēsūmerēre
III sing.
dēsūmerētur
I plur.
dēsūmerēmur
II plur.
dēsūmeremĭni
III plur.
dēsūmerentur
PERFETTO
I sing.
desumptus, –a, –um sim
II sing.
desumptus, –a, –um sis
III sing.
desumptus, –a, –um sit
I plur.
desumpti, –ae, –a simus
II plur.
desumpti, –ae, –a sitis
III plur.
desumpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desumptus, –a, –um essem
II sing.
desumptus, –a, –um esses
III sing.
desumptus, –a, –um esset
I plur.
desumpti, –ae, –a essemus
II plur.
desumpti, –ae, –a essetis
III plur.
desumpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēsūmĕre
II plur.
dēsūmimĭni
FUTURO
II sing.
dēsūmĭtor
III sing.
dēsūmĭtor
II plur.
III plur.
dēsūmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
desumptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēsūmi
PERFETTO
Singolare:
desumptus, –a, –um esse
Plurale:
desumpti, –ae, –a esse
FUTURO
desumptum esse
GERUNDIVO
dēsūmendus, –a, –um
SUPINO
desumptu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DESUMOR100}}