destĭtŭor - Diatesi passiva

(destĭtŭo, destĭtŭis, destitui, destitutum, destĭtŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
destĭtŭor
II sing.
destĭtŭĕris, destĭtŭĕre
III sing.
destĭtŭĭtur
I plur.
destĭtŭĭmur
II plur.
destĭtŭimĭni
III plur.
destĭtŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
destĭtŭēbar
II sing.
destĭtŭebāris, destĭtŭebāre
III sing.
destĭtŭebātur
I plur.
destĭtŭebāmur
II plur.
destĭtŭebamĭni
III plur.
destĭtŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
destĭtŭar
II sing.
destĭtŭēris, destĭtŭēre
III sing.
destĭtŭētur
I plur.
destĭtŭēmur
II plur.
destĭtŭemĭni
III plur.
destĭtŭentur
PERFETTO
I sing.
destitutus, –a, –um sum
II sing.
destitutus, –a, –um es
III sing.
destitutus, –a, –um est
I plur.
destituti, –ae, –a sumus
II plur.
destituti, –ae, –a estis
III plur.
destituti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
destitutus, –a, –um eram
II sing.
destitutus, –a, –um eras
III sing.
destitutus, –a, –um erat
I plur.
destituti, –ae, –a eramus
II plur.
destituti, –ae, –a eratis
III plur.
destituti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
destitutus, –a, –um ero
II sing.
destitutus, –a, –um eris
III sing.
destitutus, –a, –um erit
I plur.
destituti, –ae, –a erimus
II plur.
destituti, –ae, –a eritis
III plur.
destituti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
destĭtŭar
II sing.
destĭtŭāris, destĭtŭāre
III sing.
destĭtŭātur
I plur.
destĭtŭāmur
II plur.
destĭtŭamĭni
III plur.
destĭtŭantur
IMPERFETTO
I sing.
destĭtŭĕrer
II sing.
destĭtŭerēris, destĭtŭerēre
III sing.
destĭtŭerētur
I plur.
destĭtŭerēmur
II plur.
destĭtŭeremĭni
III plur.
destĭtŭerentur
PERFETTO
I sing.
destitutus, –a, –um sim
II sing.
destitutus, –a, –um sis
III sing.
destitutus, –a, –um sit
I plur.
destituti, –ae, –a simus
II plur.
destituti, –ae, –a sitis
III plur.
destituti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
destitutus, –a, –um essem
II sing.
destitutus, –a, –um esses
III sing.
destitutus, –a, –um esset
I plur.
destituti, –ae, –a essemus
II plur.
destituti, –ae, –a essetis
III plur.
destituti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
destĭtŭĕre
II plur.
destĭtŭimĭni
FUTURO
II sing.
destĭtŭĭtor
III sing.
destĭtŭĭtor
II plur.
III plur.
destĭtŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
destitutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
destĭtŭi
PERFETTO
Singolare:
destitutus, –a, –um esse
Plurale:
destituti, –ae, –a esse
FUTURO
destitutum esse
GERUNDIVO
destĭtŭendus, –a, –um
SUPINO
destitutu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DESTITUOR100}}
---CACHE---