despūmor - Diatesi passiva
(despūmo, despūmas, despumavi, despumatum, despūmāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
despūmor
II sing.
despūmāris, despūmāre
III sing.
despūmātur
I plur.
despūmāmur
II plur.
despūmamĭni
III plur.
despūmantur
IMPERFETTO
I sing.
despūmābar
II sing.
despūmabāris, despūmabāre
III sing.
despūmabātur
I plur.
despūmabāmur
II plur.
despūmabamĭni
III plur.
despūmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
despūmābor
II sing.
despūmabĕris, despūmabĕre
III sing.
despūmabĭtur
I plur.
despūmabĭmur
II plur.
despūmabimĭni
III plur.
despūmabuntur
PERFETTO
I sing.
despumatus, –a, –um sum
II sing.
despumatus, –a, –um es
III sing.
despumatus, –a, –um est
I plur.
despumati, –ae, –a sumus
II plur.
despumati, –ae, –a estis
III plur.
despumati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
despumatus, –a, –um eram
II sing.
despumatus, –a, –um eras
III sing.
despumatus, –a, –um erat
I plur.
despumati, –ae, –a eramus
II plur.
despumati, –ae, –a eratis
III plur.
despumati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
despumatus, –a, –um ero
II sing.
despumatus, –a, –um eris
III sing.
despumatus, –a, –um erit
I plur.
despumati, –ae, –a erimus
II plur.
despumati, –ae, –a eritis
III plur.
despumati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
despūmer
II sing.
despūmēris, despūmēre
III sing.
despūmētur
I plur.
despūmēmur
II plur.
despūmemĭni
III plur.
despūmentur
IMPERFETTO
I sing.
despūmārer
II sing.
despūmarēris, despūmarēre
III sing.
despūmarētur
I plur.
despūmarēmur
II plur.
despūmaremĭni
III plur.
despūmarentur
PERFETTO
I sing.
despumatus, –a, –um sim
II sing.
despumatus, –a, –um sis
III sing.
despumatus, –a, –um sit
I plur.
despumati, –ae, –a simus
II plur.
despumati, –ae, –a sitis
III plur.
despumati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
despumatus, –a, –um essem
II sing.
despumatus, –a, –um esses
III sing.
despumatus, –a, –um esset
I plur.
despumati, –ae, –a essemus
II plur.
despumati, –ae, –a essetis
III plur.
despumati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
despūmāre
II plur.
despūmamĭni
FUTURO
II sing.
despūmātor
III sing.
despūmātor
II plur.
–
III plur.
despūmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
despumatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
despūmāri
PERFETTO
Singolare:
despumatus, –a, –um esse
Plurale:
despumati, –ae, –a esse
FUTURO
despumatum esse
GERUNDIVO
despūmandus, –a, –um
SUPINO
despumatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
despūmor v. tr. e intr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android