despūmor - Diatesi passiva

(despūmo, despūmas, despumavi, despumatum, despūmāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
despūmor
II sing.
despūmāris, despūmāre
III sing.
despūmātur
I plur.
despūmāmur
II plur.
despūmamĭni
III plur.
despūmantur
IMPERFETTO
I sing.
despūmābar
II sing.
despūmabāris, despūmabāre
III sing.
despūmabātur
I plur.
despūmabāmur
II plur.
despūmabamĭni
III plur.
despūmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
despūmābor
II sing.
despūmabĕris, despūmabĕre
III sing.
despūmabĭtur
I plur.
despūmabĭmur
II plur.
despūmabimĭni
III plur.
despūmabuntur
PERFETTO
I sing.
despumatus, –a, –um sum
II sing.
despumatus, –a, –um es
III sing.
despumatus, –a, –um est
I plur.
despumati, –ae, –a sumus
II plur.
despumati, –ae, –a estis
III plur.
despumati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
despumatus, –a, –um eram
II sing.
despumatus, –a, –um eras
III sing.
despumatus, –a, –um erat
I plur.
despumati, –ae, –a eramus
II plur.
despumati, –ae, –a eratis
III plur.
despumati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
despumatus, –a, –um ero
II sing.
despumatus, –a, –um eris
III sing.
despumatus, –a, –um erit
I plur.
despumati, –ae, –a erimus
II plur.
despumati, –ae, –a eritis
III plur.
despumati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
despūmer
II sing.
despūmēris, despūmēre
III sing.
despūmētur
I plur.
despūmēmur
II plur.
despūmemĭni
III plur.
despūmentur
IMPERFETTO
I sing.
despūmārer
II sing.
despūmarēris, despūmarēre
III sing.
despūmarētur
I plur.
despūmarēmur
II plur.
despūmaremĭni
III plur.
despūmarentur
PERFETTO
I sing.
despumatus, –a, –um sim
II sing.
despumatus, –a, –um sis
III sing.
despumatus, –a, –um sit
I plur.
despumati, –ae, –a simus
II plur.
despumati, –ae, –a sitis
III plur.
despumati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
despumatus, –a, –um essem
II sing.
despumatus, –a, –um esses
III sing.
despumatus, –a, –um esset
I plur.
despumati, –ae, –a essemus
II plur.
despumati, –ae, –a essetis
III plur.
despumati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
despūmāre
II plur.
despūmamĭni
FUTURO
II sing.
despūmātor
III sing.
despūmātor
II plur.
III plur.
despūmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
despumatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
despūmāri
PERFETTO
Singolare:
despumatus, –a, –um esse
Plurale:
despumati, –ae, –a esse
FUTURO
despumatum esse
GERUNDIVO
despūmandus, –a, –um
SUPINO
despumatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DESPUMOR100}}
---CACHE---