dēsecror - Diatesi passiva

(dēsecro, dēsecras, desecravi, desecratum, dēsecrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēsecror
II sing.
dēsecrāris, dēsecrāre
III sing.
dēsecrātur
I plur.
dēsecrāmur
II plur.
dēsecramĭni
III plur.
dēsecrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēsecrābar
II sing.
dēsecrabāris, dēsecrabāre
III sing.
dēsecrabātur
I plur.
dēsecrabāmur
II plur.
dēsecrabamĭni
III plur.
dēsecrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēsecrābor
II sing.
dēsecrabĕris, dēsecrabĕre
III sing.
dēsecrabĭtur
I plur.
dēsecrabĭmur
II plur.
dēsecrabimĭni
III plur.
dēsecrabuntur
PERFETTO
I sing.
desecratus, –a, –um sum
II sing.
desecratus, –a, –um es
III sing.
desecratus, –a, –um est
I plur.
desecrati, –ae, –a sumus
II plur.
desecrati, –ae, –a estis
III plur.
desecrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desecratus, –a, –um eram
II sing.
desecratus, –a, –um eras
III sing.
desecratus, –a, –um erat
I plur.
desecrati, –ae, –a eramus
II plur.
desecrati, –ae, –a eratis
III plur.
desecrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
desecratus, –a, –um ero
II sing.
desecratus, –a, –um eris
III sing.
desecratus, –a, –um erit
I plur.
desecrati, –ae, –a erimus
II plur.
desecrati, –ae, –a eritis
III plur.
desecrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēsecrer
II sing.
dēsecrēris, dēsecrēre
III sing.
dēsecrētur
I plur.
dēsecrēmur
II plur.
dēsecremĭni
III plur.
dēsecrentur
IMPERFETTO
I sing.
dēsecrārer
II sing.
dēsecrarēris, dēsecrarēre
III sing.
dēsecrarētur
I plur.
dēsecrarēmur
II plur.
dēsecraremĭni
III plur.
dēsecrarentur
PERFETTO
I sing.
desecratus, –a, –um sim
II sing.
desecratus, –a, –um sis
III sing.
desecratus, –a, –um sit
I plur.
desecrati, –ae, –a simus
II plur.
desecrati, –ae, –a sitis
III plur.
desecrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desecratus, –a, –um essem
II sing.
desecratus, –a, –um esses
III sing.
desecratus, –a, –um esset
I plur.
desecrati, –ae, –a essemus
II plur.
desecrati, –ae, –a essetis
III plur.
desecrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēsecrāre
II plur.
dēsecramĭni
FUTURO
II sing.
dēsecrātor
III sing.
dēsecrātor
II plur.
III plur.
dēsecrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
desecratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēsecrāri
PERFETTO
Singolare:
desecratus, –a, –um esse
Plurale:
desecrati, –ae, –a esse
FUTURO
desecratum esse
GERUNDIVO
dēsecrandus, –a, –um
SUPINO
desecratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DESECROR100}}