dēsaltor - Diatesi passiva

(dēsalto, dēsaltas, desaltatum, dēsaltāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēsaltor
II sing.
dēsaltāris, dēsaltāre
III sing.
dēsaltātur
I plur.
dēsaltāmur
II plur.
dēsaltamĭni
III plur.
dēsaltantur
IMPERFETTO
I sing.
dēsaltābar
II sing.
dēsaltabāris, dēsaltabāre
III sing.
dēsaltabātur
I plur.
dēsaltabāmur
II plur.
dēsaltabamĭni
III plur.
dēsaltabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēsaltābor
II sing.
dēsaltabĕris, dēsaltabĕre
III sing.
dēsaltabĭtur
I plur.
dēsaltabĭmur
II plur.
dēsaltabimĭni
III plur.
dēsaltabuntur
PERFETTO
I sing.
desaltatus, –a, –um sum
II sing.
desaltatus, –a, –um es
III sing.
desaltatus, –a, –um est
I plur.
desaltati, –ae, –a sumus
II plur.
desaltati, –ae, –a estis
III plur.
desaltati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desaltatus, –a, –um eram
II sing.
desaltatus, –a, –um eras
III sing.
desaltatus, –a, –um erat
I plur.
desaltati, –ae, –a eramus
II plur.
desaltati, –ae, –a eratis
III plur.
desaltati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
desaltatus, –a, –um ero
II sing.
desaltatus, –a, –um eris
III sing.
desaltatus, –a, –um erit
I plur.
desaltati, –ae, –a erimus
II plur.
desaltati, –ae, –a eritis
III plur.
desaltati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēsalter
II sing.
dēsaltēris, dēsaltēre
III sing.
dēsaltētur
I plur.
dēsaltēmur
II plur.
dēsaltemĭni
III plur.
dēsaltentur
IMPERFETTO
I sing.
dēsaltārer
II sing.
dēsaltarēris, dēsaltarēre
III sing.
dēsaltarētur
I plur.
dēsaltarēmur
II plur.
dēsaltaremĭni
III plur.
dēsaltarentur
PERFETTO
I sing.
desaltatus, –a, –um sim
II sing.
desaltatus, –a, –um sis
III sing.
desaltatus, –a, –um sit
I plur.
desaltati, –ae, –a simus
II plur.
desaltati, –ae, –a sitis
III plur.
desaltati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
desaltatus, –a, –um essem
II sing.
desaltatus, –a, –um esses
III sing.
desaltatus, –a, –um esset
I plur.
desaltati, –ae, –a essemus
II plur.
desaltati, –ae, –a essetis
III plur.
desaltati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēsaltāre
II plur.
dēsaltamĭni
FUTURO
II sing.
dēsaltātor
III sing.
dēsaltātor
II plur.
III plur.
dēsaltantor
PARTICIPIO
PERFETTO
desaltatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēsaltāri
PERFETTO
Singolare:
desaltatus, –a, –um esse
Plurale:
desaltati, –ae, –a esse
FUTURO
desaltatum esse
GERUNDIVO
dēsaltandus, –a, –um
SUPINO
desaltatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DESALTOR100}}
---CACHE---