dēpurgor - Diatesi passiva
(dēpurgo, dēpurgas, depurgavi, depurgatum, dēpurgāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēpurgor
II sing.
dēpurgāris, dēpurgāre
III sing.
dēpurgātur
I plur.
dēpurgāmur
II plur.
dēpurgamĭni
III plur.
dēpurgantur
IMPERFETTO
I sing.
dēpurgābar
II sing.
dēpurgabāris, dēpurgabāre
III sing.
dēpurgabātur
I plur.
dēpurgabāmur
II plur.
dēpurgabamĭni
III plur.
dēpurgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēpurgābor
II sing.
dēpurgabĕris, dēpurgabĕre
III sing.
dēpurgabĭtur
I plur.
dēpurgabĭmur
II plur.
dēpurgabimĭni
III plur.
dēpurgabuntur
PERFETTO
I sing.
depurgatus, –a, –um sum
II sing.
depurgatus, –a, –um es
III sing.
depurgatus, –a, –um est
I plur.
depurgati, –ae, –a sumus
II plur.
depurgati, –ae, –a estis
III plur.
depurgati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depurgatus, –a, –um eram
II sing.
depurgatus, –a, –um eras
III sing.
depurgatus, –a, –um erat
I plur.
depurgati, –ae, –a eramus
II plur.
depurgati, –ae, –a eratis
III plur.
depurgati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
depurgatus, –a, –um ero
II sing.
depurgatus, –a, –um eris
III sing.
depurgatus, –a, –um erit
I plur.
depurgati, –ae, –a erimus
II plur.
depurgati, –ae, –a eritis
III plur.
depurgati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēpurger
II sing.
dēpurgēris, dēpurgēre
III sing.
dēpurgētur
I plur.
dēpurgēmur
II plur.
dēpurgemĭni
III plur.
dēpurgentur
IMPERFETTO
I sing.
dēpurgārer
II sing.
dēpurgarēris, dēpurgarēre
III sing.
dēpurgarētur
I plur.
dēpurgarēmur
II plur.
dēpurgaremĭni
III plur.
dēpurgarentur
PERFETTO
I sing.
depurgatus, –a, –um sim
II sing.
depurgatus, –a, –um sis
III sing.
depurgatus, –a, –um sit
I plur.
depurgati, –ae, –a simus
II plur.
depurgati, –ae, –a sitis
III plur.
depurgati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depurgatus, –a, –um essem
II sing.
depurgatus, –a, –um esses
III sing.
depurgatus, –a, –um esset
I plur.
depurgati, –ae, –a essemus
II plur.
depurgati, –ae, –a essetis
III plur.
depurgati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēpurgāre
II plur.
dēpurgamĭni
FUTURO
II sing.
dēpurgātor
III sing.
dēpurgātor
II plur.
–
III plur.
dēpurgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
depurgatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēpurgāri
PERFETTO
Singolare:
depurgatus, –a, –um esse
Plurale:
depurgati, –ae, –a esse
FUTURO
depurgatum esse
GERUNDIVO
dēpurgandus, –a, –um
SUPINO
depurgatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēpurgor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android