dēpellor - Diatesi passiva
(dēpello, dēpellis, depuli, depulsum, dēpellĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēpellor
II sing.
dēpellĕris, dēpellĕre
III sing.
dēpellĭtur
I plur.
dēpellĭmur
II plur.
dēpellimĭni
III plur.
dēpelluntur
IMPERFETTO
I sing.
dēpellēbar
II sing.
dēpellebāris, dēpellebāre
III sing.
dēpellebātur
I plur.
dēpellebāmur
II plur.
dēpellebamĭni
III plur.
dēpellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēpellar
II sing.
dēpellēris, dēpellēre
III sing.
dēpellētur
I plur.
dēpellēmur
II plur.
dēpellemĭni
III plur.
dēpellentur
PERFETTO
I sing.
depulsus o depultus, –a, –um sum
II sing.
depulsus o depultus, –a, –um es
III sing.
depulsus o depultus, –a, –um est
I plur.
depulsi o depulti, –ae, –a sumus
II plur.
depulsi o depulti, –ae, –a estis
III plur.
depulsi o depulti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depulsus o depultus, –a, –um eram
II sing.
depulsus o depultus, –a, –um eras
III sing.
depulsus o depultus, –a, –um erat
I plur.
depulsi o depulti, –ae, –a eramus
II plur.
depulsi o depulti, –ae, –a eratis
III plur.
depulsi o depulti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
depulsus o depultus, –a, –um ero
II sing.
depulsus o depultus, –a, –um eris
III sing.
depulsus o depultus, –a, –um erit
I plur.
depulsi o depulti, –ae, –a erimus
II plur.
depulsi o depulti, –ae, –a eritis
III plur.
depulsi o depulti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēpellar
II sing.
dēpellāris, dēpellāre
III sing.
dēpellātur
I plur.
dēpellāmur
II plur.
dēpellamĭni
III plur.
dēpellantur
IMPERFETTO
I sing.
dēpellĕrer
II sing.
dēpellerēris, dēpellerēre
III sing.
dēpellerētur
I plur.
dēpellerēmur
II plur.
dēpelleremĭni
III plur.
dēpellerentur
PERFETTO
I sing.
depulsus o depultus, –a, –um sim
II sing.
depulsus o depultus, –a, –um sis
III sing.
depulsus o depultus, –a, –um sit
I plur.
depulsi o depulti, –ae, –a simus
II plur.
depulsi o depulti, –ae, –a sitis
III plur.
depulsi o depulti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depulsus o depultus, –a, –um essem
II sing.
depulsus o depultus, –a, –um esses
III sing.
depulsus o depultus, –a, –um esset
I plur.
depulsi o depulti, –ae, –a essemus
II plur.
depulsi o depulti, –ae, –a essetis
III plur.
depulsi o depulti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēpellĕre
II plur.
dēpellimĭni
FUTURO
II sing.
dēpellĭtor
III sing.
dēpellĭtor
II plur.
–
III plur.
dēpelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
depulsus o depultus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēpelli
PERFETTO
Singolare:
depulsus o depultus, –a, –um esse
Plurale:
depulsi o depulti, –ae, –a esse
FUTURO
depulsum esse o depultum esse
GERUNDIVO
dēpellendus, –a, –um
SUPINO
depulsu o depultu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēpellor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android