dēpĕciscor - Diatesi attiva
(dēpĕciscor, dēpĕciscĕris, depectus sum, dēpĕcisci)verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēpĕciscor
II sing.
dēpĕciscĕris, dēpĕciscĕre
III sing.
dēpĕciscĭtur
I plur.
dēpĕciscĭmur
II plur.
dēpĕciscimĭni
III plur.
dēpĕciscuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēpĕciscēbar
II sing.
dēpĕciscebāris, dēpĕciscebāre
III sing.
dēpĕciscebātur
I plur.
dēpĕciscebāmur
II plur.
dēpĕciscebamĭni
III plur.
dēpĕciscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēpĕciscar
II sing.
dēpĕciscēris, dēpĕciscēre
III sing.
dēpĕciscētur
I plur.
dēpĕciscēmur
II plur.
dēpĕciscemĭni
III plur.
dēpĕciscentur
PERFETTO
I sing.
depectus, –a, –um sum
II sing.
depectus, –a, –um es
III sing.
depectus, –a, –um est
I plur.
depecti, –ae, –a sumus
II plur.
depecti, –ae, –a estis
III plur.
depecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depectus, –a, –um eram
II sing.
depectus, –a, –um eras
III sing.
depectus, –a, –um erat
I plur.
depecti, –ae, –a eramus
II plur.
depecti, –ae, –a eratis
III plur.
depecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
depectus, –a, –um ero
II sing.
depectus, –a, –um eris
III sing.
depectus, –a, –um erit
I plur.
depecti, –ae, –a erimus
II plur.
depecti, –ae, –a eritis
III plur.
depecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēpĕciscar
II sing.
dēpĕciscāris, dēpĕciscāre
III sing.
dēpĕciscātur
I plur.
dēpĕciscāmur
II plur.
dēpĕciscamĭni
III plur.
dēpĕciscantur
IMPERFETTO
I sing.
dēpĕciscĕrer
II sing.
dēpĕciscerēris, dēpĕciscerēre
III sing.
dēpĕciscerētur
I plur.
dēpĕciscerēmur
II plur.
dēpĕcisceremĭni
III plur.
dēpĕciscerentur
PERFETTO
I sing.
depectus, –a, –um sim
II sing.
depectus, –a, –um sis
III sing.
depectus, –a, –um sit
I plur.
depecti, –ae, –a simus
II plur.
depecti, –ae, –a sitis
III plur.
depecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
depectus, –a, –um essem
II sing.
depectus, –a, –um esses
III sing.
depectus, –a, –um esset
I plur.
depecti, –ae, –a essemus
II plur.
depecti, –ae, –a essetis
III plur.
depecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēpĕciscĕre
II plur.
dēpĕciscĭmini
FUTURO
II sing.
dēpĕciscĭtor
III sing.
dēpĕciscĭtor
II plur.
–
III plur.
dēpĕciscuntor
INFINITO
PRESENTE
dēpĕcisci
PERFETTO
Singolare:
depectus, –a, –um esse
Plurale:
depecti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
depectūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
depectūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
dēpĕciscens, –entis
FUTURO
depectūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
depectum
Passivo:
depectu
GERUNDIO
Genitivo:
dēpĕciscendi
Dativo:
dēpĕciscendo
Accusativo:
dēpĕciscendum
Ablativo:
dēpĕciscendo
GERUNDIVO
dēpĕciscendus, –a, –um
dēpĕciscor v. tr. e intr. dep. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android