dĕoscŭlor - Diatesi attiva
(dĕoscŭlor, dĕoscŭlāris, deosculatus sum, dĕoscŭlāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dĕoscŭlor
II sing.
dĕoscŭlāris, dĕoscŭlāre
III sing.
dĕoscŭlātur
I plur.
dĕoscŭlāmur
II plur.
dĕoscŭlamĭni
III plur.
dĕoscŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
dĕoscŭlābar
II sing.
dĕoscŭlabāris, dĕoscŭlabāre
III sing.
dĕoscŭlabātur
I plur.
dĕoscŭlabāmur
II plur.
dĕoscŭlabamĭni
III plur.
dĕoscŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dĕoscŭlābor
II sing.
dĕoscŭlabĕris, dĕoscŭlabĕre
III sing.
dĕoscŭlabĭtur
I plur.
dĕoscŭlabĭmur
II plur.
dĕoscŭlabimĭni
III plur.
dĕoscŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
deosculatus, –a, –um sum
II sing.
deosculatus, –a, –um es
III sing.
deosculatus, –a, –um est
I plur.
deosculati, –ae, –a sumus
II plur.
deosculati, –ae, –a estis
III plur.
deosculati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deosculatus, –a, –um eram
II sing.
deosculatus, –a, –um eras
III sing.
deosculatus, –a, –um erat
I plur.
deosculati, –ae, –a eramus
II plur.
deosculati, –ae, –a eratis
III plur.
deosculati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deosculatus, –a, –um ero
II sing.
deosculatus, –a, –um eris
III sing.
deosculatus, –a, –um erit
I plur.
deosculati, –ae, –a erimus
II plur.
deosculati, –ae, –a eritis
III plur.
deosculati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dĕoscŭler
II sing.
dĕoscŭlēris, dĕoscŭlēre
III sing.
dĕoscŭlētur
I plur.
dĕoscŭlēmur
II plur.
dĕoscŭlemĭni
III plur.
dĕoscŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
dĕoscŭlārer
II sing.
dĕoscŭlarēris, dĕoscŭlarēre
III sing.
dĕoscŭlarētur
I plur.
dĕoscŭlarēmur
II plur.
dĕoscŭlaremĭni
III plur.
dĕoscŭlarentur
PERFETTO
I sing.
deosculatus, –a, –um sim
II sing.
deosculatus, –a, –um sis
III sing.
deosculatus, –a, –um sit
I plur.
deosculati, –ae, –a simus
II plur.
deosculati, –ae, –a sitis
III plur.
deosculati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deosculatus, –a, –um essem
II sing.
deosculatus, –a, –um esses
III sing.
deosculatus, –a, –um esset
I plur.
deosculati, –ae, –a essemus
II plur.
deosculati, –ae, –a essetis
III plur.
deosculati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dĕoscŭlāre
II plur.
dĕoscŭlamĭni
FUTURO
II sing.
dĕoscŭlātor
III sing.
dĕoscŭlātor
II plur.
–
III plur.
dĕoscŭlantor
INFINITO
PRESENTE
dĕoscŭlāri
PERFETTO
Singolare:
deosculatus, –a, –um esse
Plurale:
deosculati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
deosculatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
deosculatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
dĕoscŭlans, –antis
FUTURO
deosculatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
deosculatum
Passivo:
deosculatu
GERUNDIO
Genitivo:
dĕoscŭlandi
Dativo:
dĕoscŭlando
Accusativo:
dĕoscŭlandum
Ablativo:
dĕoscŭlando
GERUNDIVO
dĕoscŭlandus, –a, –um
dĕoscŭlor v. tr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android