dēnarror - Diatesi passiva
(dēnarro, dēnarras, denarravi, denarratum, dēnarrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēnarror
II sing.
dēnarrāris, dēnarrāre
III sing.
dēnarrātur
I plur.
dēnarrāmur
II plur.
dēnarramĭni
III plur.
dēnarrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēnarrābar
II sing.
dēnarrabāris, dēnarrabāre
III sing.
dēnarrabātur
I plur.
dēnarrabāmur
II plur.
dēnarrabamĭni
III plur.
dēnarrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēnarrābor
II sing.
dēnarrabĕris, dēnarrabĕre
III sing.
dēnarrabĭtur
I plur.
dēnarrabĭmur
II plur.
dēnarrabimĭni
III plur.
dēnarrabuntur
PERFETTO
I sing.
denarratus, –a, –um sum
II sing.
denarratus, –a, –um es
III sing.
denarratus, –a, –um est
I plur.
denarrati, –ae, –a sumus
II plur.
denarrati, –ae, –a estis
III plur.
denarrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
denarratus, –a, –um eram
II sing.
denarratus, –a, –um eras
III sing.
denarratus, –a, –um erat
I plur.
denarrati, –ae, –a eramus
II plur.
denarrati, –ae, –a eratis
III plur.
denarrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
denarratus, –a, –um ero
II sing.
denarratus, –a, –um eris
III sing.
denarratus, –a, –um erit
I plur.
denarrati, –ae, –a erimus
II plur.
denarrati, –ae, –a eritis
III plur.
denarrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēnarrer
II sing.
dēnarrēris, dēnarrēre
III sing.
dēnarrētur
I plur.
dēnarrēmur
II plur.
dēnarremĭni
III plur.
dēnarrentur
IMPERFETTO
I sing.
dēnarrārer
II sing.
dēnarrarēris, dēnarrarēre
III sing.
dēnarrarētur
I plur.
dēnarrarēmur
II plur.
dēnarraremĭni
III plur.
dēnarrarentur
PERFETTO
I sing.
denarratus, –a, –um sim
II sing.
denarratus, –a, –um sis
III sing.
denarratus, –a, –um sit
I plur.
denarrati, –ae, –a simus
II plur.
denarrati, –ae, –a sitis
III plur.
denarrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
denarratus, –a, –um essem
II sing.
denarratus, –a, –um esses
III sing.
denarratus, –a, –um esset
I plur.
denarrati, –ae, –a essemus
II plur.
denarrati, –ae, –a essetis
III plur.
denarrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēnarrāre
II plur.
dēnarramĭni
FUTURO
II sing.
dēnarrātor
III sing.
dēnarrātor
II plur.
–
III plur.
dēnarrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
denarratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēnarrāri
PERFETTO
Singolare:
denarratus, –a, –um esse
Plurale:
denarrati, –ae, –a esse
FUTURO
denarratum esse
GERUNDIVO
dēnarrandus, –a, –um
SUPINO
denarratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēnarror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android