dēiĕror - Diatesi passiva

(dēiĕro, dēiĕras, deieravi, deieratum, dēiĕrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēiĕror
II sing.
dēiĕrāris, dēiĕrāre
III sing.
dēiĕrātur
I plur.
dēiĕrāmur
II plur.
dēiĕramĭni
III plur.
dēiĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēiĕrābar
II sing.
dēiĕrabāris, dēiĕrabāre
III sing.
dēiĕrabātur
I plur.
dēiĕrabāmur
II plur.
dēiĕrabamĭni
III plur.
dēiĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēiĕrābor
II sing.
dēiĕrabĕris, dēiĕrabĕre
III sing.
dēiĕrabĭtur
I plur.
dēiĕrabĭmur
II plur.
dēiĕrabimĭni
III plur.
dēiĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
deieratus, –a, –um sum
II sing.
deieratus, –a, –um es
III sing.
deieratus, –a, –um est
I plur.
deierati, –ae, –a sumus
II plur.
deierati, –ae, –a estis
III plur.
deierati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deieratus, –a, –um eram
II sing.
deieratus, –a, –um eras
III sing.
deieratus, –a, –um erat
I plur.
deierati, –ae, –a eramus
II plur.
deierati, –ae, –a eratis
III plur.
deierati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deieratus, –a, –um ero
II sing.
deieratus, –a, –um eris
III sing.
deieratus, –a, –um erit
I plur.
deierati, –ae, –a erimus
II plur.
deierati, –ae, –a eritis
III plur.
deierati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēiĕrer
II sing.
dēiĕrēris, dēiĕrēre
III sing.
dēiĕrētur
I plur.
dēiĕrēmur
II plur.
dēiĕremĭni
III plur.
dēiĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
dēiĕrārer
II sing.
dēiĕrarēris, dēiĕrarēre
III sing.
dēiĕrarētur
I plur.
dēiĕrarēmur
II plur.
dēiĕraremĭni
III plur.
dēiĕrarentur
PERFETTO
I sing.
deieratus, –a, –um sim
II sing.
deieratus, –a, –um sis
III sing.
deieratus, –a, –um sit
I plur.
deierati, –ae, –a simus
II plur.
deierati, –ae, –a sitis
III plur.
deierati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deieratus, –a, –um essem
II sing.
deieratus, –a, –um esses
III sing.
deieratus, –a, –um esset
I plur.
deierati, –ae, –a essemus
II plur.
deierati, –ae, –a essetis
III plur.
deierati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēiĕrāre
II plur.
dēiĕramĭni
FUTURO
II sing.
dēiĕrātor
III sing.
dēiĕrātor
II plur.
III plur.
dēiĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
deieratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēiĕrāri
PERFETTO
Singolare:
deieratus, –a, –um esse
Plurale:
deierati, –ae, –a esse
FUTURO
deieratum esse
GERUNDIVO
dēiĕrandus, –a, –um
SUPINO
deieratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEIEROR100}}