dĕhortor - Diatesi attiva

(dĕhortor, dĕhortāris, dehortatus sum, dĕhortāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dĕhortor
II sing.
dĕhortāris, dĕhortāre
III sing.
dĕhortātur
I plur.
dĕhortāmur
II plur.
dĕhortamĭni
III plur.
dĕhortantur
IMPERFETTO
I sing.
dĕhortābar
II sing.
dĕhortabāris, dĕhortabāre
III sing.
dĕhortabātur
I plur.
dĕhortabāmur
II plur.
dĕhortabamĭni
III plur.
dĕhortabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dĕhortābor
II sing.
dĕhortabĕris, dĕhortabĕre
III sing.
dĕhortabĭtur
I plur.
dĕhortabĭmur
II plur.
dĕhortabimĭni
III plur.
dĕhortabuntur
PERFETTO
I sing.
dehortatus, –a, –um sum
II sing.
dehortatus, –a, –um es
III sing.
dehortatus, –a, –um est
I plur.
dehortati, –ae, –a sumus
II plur.
dehortati, –ae, –a estis
III plur.
dehortati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dehortatus, –a, –um eram
II sing.
dehortatus, –a, –um eras
III sing.
dehortatus, –a, –um erat
I plur.
dehortati, –ae, –a eramus
II plur.
dehortati, –ae, –a eratis
III plur.
dehortati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dehortatus, –a, –um ero
II sing.
dehortatus, –a, –um eris
III sing.
dehortatus, –a, –um erit
I plur.
dehortati, –ae, –a erimus
II plur.
dehortati, –ae, –a eritis
III plur.
dehortati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dĕhorter
II sing.
dĕhortēris, dĕhortēre
III sing.
dĕhortētur
I plur.
dĕhortēmur
II plur.
dĕhortemĭni
III plur.
dĕhortentur
IMPERFETTO
I sing.
dĕhortārer
II sing.
dĕhortarēris, dĕhortarēre
III sing.
dĕhortarētur
I plur.
dĕhortarēmur
II plur.
dĕhortaremĭni
III plur.
dĕhortarentur
PERFETTO
I sing.
dehortatus, –a, –um sim
II sing.
dehortatus, –a, –um sis
III sing.
dehortatus, –a, –um sit
I plur.
dehortati, –ae, –a simus
II plur.
dehortati, –ae, –a sitis
III plur.
dehortati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dehortatus, –a, –um essem
II sing.
dehortatus, –a, –um esses
III sing.
dehortatus, –a, –um esset
I plur.
dehortati, –ae, –a essemus
II plur.
dehortati, –ae, –a essetis
III plur.
dehortati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dĕhortāre
II plur.
dĕhortamĭni
FUTURO
II sing.
dĕhortātor
III sing.
dĕhortātor
II plur.
III plur.
dĕhortantor
INFINITO
PRESENTE
dĕhortāri
PERFETTO
Singolare:
dehortatus, –a, –um esse
Plurale:
dehortati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
dehortatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
dehortatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
dĕhortans, –antis
FUTURO
dehortatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
dehortatum
Passivo:
dehortatu
GERUNDIO
Genitivo:
dĕhortandi
Dativo:
dĕhortando
Accusativo:
dĕhortandum
Ablativo:
dĕhortando
GERUNDIVO
dĕhortandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEHORTOR100}}