dēhibĕor - Diatesi passiva
(dēhibĕo, dēhibes, dehibui, dehibetum, dēhibēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēhibĕor
II sing.
dēhibēris, dēhibēre
III sing.
dēhibētur
I plur.
dēhibēmur
II plur.
dēhibemĭni
III plur.
dēhibentur
IMPERFETTO
I sing.
dēhibēbar
II sing.
dēhibebāris
III sing.
dēhibebātur
I plur.
dēhibebāmur
II plur.
dēhibebamĭni
III plur.
dēhibebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēhibēbor
II sing.
dēhibebĕris, dēhibebĕre
III sing.
dēhibebĭtur
I plur.
dēhibebĭmur
II plur.
dēhibebimĭni
III plur.
dēhibebuntur
PERFETTO
I sing.
dehibetus, –a, –um sum
II sing.
dehibetus, –a, –um es
III sing.
dehibetus, –a, –um est
I plur.
dehibeti, –ae, –a sumus
II plur.
dehibeti, –ae, –a estis
III plur.
dehibeti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dehibetus, –a, –um eram
II sing.
dehibetus, –a, –um eras
III sing.
dehibetus, –a, –um erat
I plur.
dehibeti, –ae, –a eramus
II plur.
dehibeti, –ae, –a eratis
III plur.
dehibeti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
dehibetus, –a, –um ero
II sing.
dehibetus, –a, –um eris
III sing.
dehibetus, –a, –um erit
I plur.
dehibeti, –ae, –a erimus
II plur.
dehibeti, –ae, –a eritis
III plur.
dehibeti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēhibĕar
II sing.
dēhibeāris, dēhibeāre
III sing.
dēhibeātur
I plur.
dēhibeāmur
II plur.
dēhibeamĭni
III plur.
dēhibeantur
IMPERFETTO
I sing.
dēhibērer
II sing.
dēhiberēris, dēhiberēre
III sing.
dēhiberētur
I plur.
dēhiberēmur
II plur.
dēhiberemĭni
III plur.
dēhiberentur
PERFETTO
I sing.
dehibetus, –a, –um sim
II sing.
dehibetus, –a, –um sis
III sing.
dehibetus, –a, –um sit
I plur.
dehibeti, –ae, –a simus
II plur.
dehibeti, –ae, –a sitis
III plur.
dehibeti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
dehibetus, –a, –um essem
II sing.
dehibetus, –a, –um esses
III sing.
dehibetus, –a, –um esset
I plur.
dehibeti, –ae, –a essemus
II plur.
dehibeti, –ae, –a essetis
III plur.
dehibeti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēhibēre
II plur.
dēhibemĭni
FUTURO
II sing.
dēhibētor
III sing.
dēhibētor
II plur.
–
III plur.
dēhibentor
PARTICIPIO
PERFETTO
dehibetus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēhibēri
PERFETTO
Singolare:
dehibetus, –a, –um esse
Plurale:
dehibeti, –ae, –a esse
FUTURO
dehibetum esse
GERUNDIVO
dēhibendus, –a, –um
SUPINO
dehibetu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēhibĕor v. tr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android