dēgŭlor - Diatesi passiva
(dēgŭlo, dēgŭlas, degulavi, degulatum, dēgŭlāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēgŭlor
II sing.
dēgŭlāris, dēgŭlāre
III sing.
dēgŭlātur
I plur.
dēgŭlāmur
II plur.
dēgŭlamĭni
III plur.
dēgŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
dēgŭlābar
II sing.
dēgŭlabāris, dēgŭlabāre
III sing.
dēgŭlabātur
I plur.
dēgŭlabāmur
II plur.
dēgŭlabamĭni
III plur.
dēgŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēgŭlābor
II sing.
dēgŭlabĕris, dēgŭlabĕre
III sing.
dēgŭlabĭtur
I plur.
dēgŭlabĭmur
II plur.
dēgŭlabimĭni
III plur.
dēgŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
degulatus, –a, –um sum
II sing.
degulatus, –a, –um es
III sing.
degulatus, –a, –um est
I plur.
degulati, –ae, –a sumus
II plur.
degulati, –ae, –a estis
III plur.
degulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
degulatus, –a, –um eram
II sing.
degulatus, –a, –um eras
III sing.
degulatus, –a, –um erat
I plur.
degulati, –ae, –a eramus
II plur.
degulati, –ae, –a eratis
III plur.
degulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
degulatus, –a, –um ero
II sing.
degulatus, –a, –um eris
III sing.
degulatus, –a, –um erit
I plur.
degulati, –ae, –a erimus
II plur.
degulati, –ae, –a eritis
III plur.
degulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēgŭler
II sing.
dēgŭlēris, dēgŭlēre
III sing.
dēgŭlētur
I plur.
dēgŭlēmur
II plur.
dēgŭlemĭni
III plur.
dēgŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
dēgŭlārer
II sing.
dēgŭlarēris, dēgŭlarēre
III sing.
dēgŭlarētur
I plur.
dēgŭlarēmur
II plur.
dēgŭlaremĭni
III plur.
dēgŭlarentur
PERFETTO
I sing.
degulatus, –a, –um sim
II sing.
degulatus, –a, –um sis
III sing.
degulatus, –a, –um sit
I plur.
degulati, –ae, –a simus
II plur.
degulati, –ae, –a sitis
III plur.
degulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
degulatus, –a, –um essem
II sing.
degulatus, –a, –um esses
III sing.
degulatus, –a, –um esset
I plur.
degulati, –ae, –a essemus
II plur.
degulati, –ae, –a essetis
III plur.
degulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēgŭlāre
II plur.
dēgŭlamĭni
FUTURO
II sing.
dēgŭlātor
III sing.
dēgŭlātor
II plur.
–
III plur.
dēgŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
degulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēgŭlāri
PERFETTO
Singolare:
degulatus, –a, –um esse
Plurale:
degulati, –ae, –a esse
FUTURO
degulatum esse
GERUNDIVO
dēgŭlandus, –a, –um
SUPINO
degulatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēgŭlor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android