dēgrĕdĭor - Diatesi attiva
(dēgrĕdĭor, dēgrĕdĕris, degressus sum, dēgrĕdi)verbo intransitivo deponente III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēgrĕdĭor
II sing.
dēgrĕdĕris, dēgrĕdĕre
III sing.
dēgrĕdĭtur
I plur.
dēgrĕdĭmur
II plur.
dēgrĕdimĭni
III plur.
dēgrĕdiuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēgrĕdiēbar
II sing.
dēgrĕdiebāris, dēgrĕdiebāre
III sing.
dēgrĕdiebātur
I plur.
dēgrĕdiebāmur
II plur.
dēgrĕdiebamĭni
III plur.
dēgrĕdiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēgrĕdĭar
II sing.
dēgrĕdiēris, dēgrĕdiēre
III sing.
dēgrĕdiētur
I plur.
dēgrĕdiēmur
II plur.
dēgrĕdiemĭni
III plur.
dēgrĕdientur
PERFETTO
I sing.
degressus, –a, –um sum
II sing.
degressus, –a, –um es
III sing.
degressus, –a, –um est
I plur.
degressi, –ae, –a sumus
II plur.
degressi, –ae, –a estis
III plur.
degressi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
degressus, –a, –um eram
II sing.
degressus, –a, –um eras
III sing.
degressus, –a, –um erat
I plur.
degressi, –ae, –a eramus
II plur.
degressi, –ae, –a eratis
III plur.
degressi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
degressus, –a, –um ero
II sing.
degressus, –a, –um eris
III sing.
degressus, –a, –um erit
I plur.
degressi, –ae, –a erimus
II plur.
degressi, –ae, –a eritis
III plur.
degressi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēgrĕdĭar
II sing.
dēgrĕdiāris, dēgrĕdiāre
III sing.
dēgrĕdiātur
I plur.
dēgrĕdiāmur
II plur.
dēgrĕdiamĭni
III plur.
dēgrĕdiantur
IMPERFETTO
I sing.
dēgrĕdĕrer
II sing.
dēgrĕderēris, dēgrĕderēre
III sing.
dēgrĕderētur
I plur.
dēgrĕderēmur
II plur.
dēgrĕderemĭni
III plur.
dēgrĕderentur
PERFETTO
I sing.
degressus, –a, –um sim
II sing.
degressus, –a, –um sis
III sing.
degressus, –a, –um sit
I plur.
degressi, –ae, –a simus
II plur.
degressi, –ae, –a sitis
III plur.
degressi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
degressus, –a, –um essem
II sing.
degressus, –a, –um esses
III sing.
degressus, –a, –um esset
I plur.
degressi, –ae, –a essemus
II plur.
degressi, –ae, –a essetis
III plur.
degressi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēgrĕdĕre
II plur.
dēgrĕdimĭni
FUTURO
II sing.
dēgrĕdītor
III sing.
dēgrĕdītor
II plur.
–
III plur.
dēgrĕdiuntor
INFINITO
PRESENTE
dēgrĕdi
PERFETTO
Singolare:
degressus, –a, –um esse
Plurale:
degressi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
degressūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
degressūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
dēgrĕdiens, –ientis
FUTURO
degressūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
degressum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
dēgrĕdiendi
Dativo:
dēgrĕdiendo
Accusativo:
dēgrĕdiendum
Ablativo:
dēgrĕdiendo
GERUNDIVO
–
dēgrĕdĭor v. intr. dep. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android