dēglūbor - Diatesi passiva
(dēglūbo, dēglūbis, deglupsi, degluptum, dēglūbĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēglūbor
II sing.
dēglūbĕris, dēglūbĕre
III sing.
dēglūbĭtur
I plur.
dēglūbĭmur
II plur.
dēglūbimĭni
III plur.
dēglūbuntur
IMPERFETTO
I sing.
dēglūbēbar
II sing.
dēglūbebāris, dēglūbebāre
III sing.
dēglūbebātur
I plur.
dēglūbebāmur
II plur.
dēglūbebamĭni
III plur.
dēglūbebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēglūbar
II sing.
dēglūbēris, dēglūbēre
III sing.
dēglūbētur
I plur.
dēglūbēmur
II plur.
dēglūbemĭni
III plur.
dēglūbentur
PERFETTO
I sing.
degluptus, –a, –um sum
II sing.
degluptus, –a, –um es
III sing.
degluptus, –a, –um est
I plur.
deglupti, –ae, –a sumus
II plur.
deglupti, –ae, –a estis
III plur.
deglupti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
degluptus, –a, –um eram
II sing.
degluptus, –a, –um eras
III sing.
degluptus, –a, –um erat
I plur.
deglupti, –ae, –a eramus
II plur.
deglupti, –ae, –a eratis
III plur.
deglupti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
degluptus, –a, –um ero
II sing.
degluptus, –a, –um eris
III sing.
degluptus, –a, –um erit
I plur.
deglupti, –ae, –a erimus
II plur.
deglupti, –ae, –a eritis
III plur.
deglupti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēglūbar
II sing.
dēglūbāris, dēglūbāre
III sing.
dēglūbātur
I plur.
dēglūbāmur
II plur.
dēglūbamĭni
III plur.
dēglūbantur
IMPERFETTO
I sing.
dēglūbĕrer
II sing.
dēglūberēris, dēglūberēre
III sing.
dēglūberētur
I plur.
dēglūberēmur
II plur.
dēglūberemĭni
III plur.
dēglūberentur
PERFETTO
I sing.
degluptus, –a, –um sim
II sing.
degluptus, –a, –um sis
III sing.
degluptus, –a, –um sit
I plur.
deglupti, –ae, –a simus
II plur.
deglupti, –ae, –a sitis
III plur.
deglupti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
degluptus, –a, –um essem
II sing.
degluptus, –a, –um esses
III sing.
degluptus, –a, –um esset
I plur.
deglupti, –ae, –a essemus
II plur.
deglupti, –ae, –a essetis
III plur.
deglupti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēglūbĕre
II plur.
dēglūbimĭni
FUTURO
II sing.
dēglūbĭtor
III sing.
dēglūbĭtor
II plur.
–
III plur.
dēglūbuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
degluptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēglūbi
PERFETTO
Singolare:
degluptus, –a, –um esse
Plurale:
deglupti, –ae, –a esse
FUTURO
degluptum esse
GERUNDIVO
dēglūbendus, –a, –um
SUPINO
degluptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēglūbor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android