dēformor - Diatesi passiva

(dēformo, dēformas, deformavi, deformatum, dēformāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēformor
II sing.
dēformāris, dēformāre
III sing.
dēformātur
I plur.
dēformāmur
II plur.
dēformamĭni
III plur.
dēformantur
IMPERFETTO
I sing.
dēformābar
II sing.
dēformabāris, dēformabāre
III sing.
dēformabātur
I plur.
dēformabāmur
II plur.
dēformabamĭni
III plur.
dēformabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēformābor
II sing.
dēformabĕris, dēformabĕre
III sing.
dēformabĭtur
I plur.
dēformabĭmur
II plur.
dēformabimĭni
III plur.
dēformabuntur
PERFETTO
I sing.
deformatus, –a, –um sum
II sing.
deformatus, –a, –um es
III sing.
deformatus, –a, –um est
I plur.
deformati, –ae, –a sumus
II plur.
deformati, –ae, –a estis
III plur.
deformati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deformatus, –a, –um eram
II sing.
deformatus, –a, –um eras
III sing.
deformatus, –a, –um erat
I plur.
deformati, –ae, –a eramus
II plur.
deformati, –ae, –a eratis
III plur.
deformati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deformatus, –a, –um ero
II sing.
deformatus, –a, –um eris
III sing.
deformatus, –a, –um erit
I plur.
deformati, –ae, –a erimus
II plur.
deformati, –ae, –a eritis
III plur.
deformati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēformer
II sing.
dēformēris, dēformēre
III sing.
dēformētur
I plur.
dēformēmur
II plur.
dēformemĭni
III plur.
dēformentur
IMPERFETTO
I sing.
dēformārer
II sing.
dēformarēris, dēformarēre
III sing.
dēformarētur
I plur.
dēformarēmur
II plur.
dēformaremĭni
III plur.
dēformarentur
PERFETTO
I sing.
deformatus, –a, –um sim
II sing.
deformatus, –a, –um sis
III sing.
deformatus, –a, –um sit
I plur.
deformati, –ae, –a simus
II plur.
deformati, –ae, –a sitis
III plur.
deformati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deformatus, –a, –um essem
II sing.
deformatus, –a, –um esses
III sing.
deformatus, –a, –um esset
I plur.
deformati, –ae, –a essemus
II plur.
deformati, –ae, –a essetis
III plur.
deformati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēformāre
II plur.
dēformamĭni
FUTURO
II sing.
dēformātor
III sing.
dēformātor
II plur.
III plur.
dēformantor
PARTICIPIO
PERFETTO
deformatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēformāri
PERFETTO
Singolare:
deformatus, –a, –um esse
Plurale:
deformati, –ae, –a esse
FUTURO
deformatum esse
GERUNDIVO
dēformandus, –a, –um
SUPINO
deformatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEFORMOR100}}