dēformor - Diatesi passiva
(dēformo, dēformas, deformavi, deformatum, dēformāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēformor
II sing.
dēformāris, dēformāre
III sing.
dēformātur
I plur.
dēformāmur
II plur.
dēformamĭni
III plur.
dēformantur
IMPERFETTO
I sing.
dēformābar
II sing.
dēformabāris, dēformabāre
III sing.
dēformabātur
I plur.
dēformabāmur
II plur.
dēformabamĭni
III plur.
dēformabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēformābor
II sing.
dēformabĕris, dēformabĕre
III sing.
dēformabĭtur
I plur.
dēformabĭmur
II plur.
dēformabimĭni
III plur.
dēformabuntur
PERFETTO
I sing.
deformatus, –a, –um sum
II sing.
deformatus, –a, –um es
III sing.
deformatus, –a, –um est
I plur.
deformati, –ae, –a sumus
II plur.
deformati, –ae, –a estis
III plur.
deformati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deformatus, –a, –um eram
II sing.
deformatus, –a, –um eras
III sing.
deformatus, –a, –um erat
I plur.
deformati, –ae, –a eramus
II plur.
deformati, –ae, –a eratis
III plur.
deformati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
deformatus, –a, –um ero
II sing.
deformatus, –a, –um eris
III sing.
deformatus, –a, –um erit
I plur.
deformati, –ae, –a erimus
II plur.
deformati, –ae, –a eritis
III plur.
deformati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēformer
II sing.
dēformēris, dēformēre
III sing.
dēformētur
I plur.
dēformēmur
II plur.
dēformemĭni
III plur.
dēformentur
IMPERFETTO
I sing.
dēformārer
II sing.
dēformarēris, dēformarēre
III sing.
dēformarētur
I plur.
dēformarēmur
II plur.
dēformaremĭni
III plur.
dēformarentur
PERFETTO
I sing.
deformatus, –a, –um sim
II sing.
deformatus, –a, –um sis
III sing.
deformatus, –a, –um sit
I plur.
deformati, –ae, –a simus
II plur.
deformati, –ae, –a sitis
III plur.
deformati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
deformatus, –a, –um essem
II sing.
deformatus, –a, –um esses
III sing.
deformatus, –a, –um esset
I plur.
deformati, –ae, –a essemus
II plur.
deformati, –ae, –a essetis
III plur.
deformati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēformāre
II plur.
dēformamĭni
FUTURO
II sing.
dēformātor
III sing.
dēformātor
II plur.
–
III plur.
dēformantor
PARTICIPIO
PERFETTO
deformatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēformāri
PERFETTO
Singolare:
deformatus, –a, –um esse
Plurale:
deformati, –ae, –a esse
FUTURO
deformatum esse
GERUNDIVO
dēformandus, –a, –um
SUPINO
deformatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēformor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android