dēflōror - Diatesi passiva
(dēflōro, dēflōras, defloravi, defloratum, dēflōrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēflōror
II sing.
dēflōrāris, dēflōrāre
III sing.
dēflōrātur
I plur.
dēflōrāmur
II plur.
dēflōramĭni
III plur.
dēflōrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēflōrābar
II sing.
dēflōrabāris, dēflōrabāre
III sing.
dēflōrabātur
I plur.
dēflōrabāmur
II plur.
dēflōrabamĭni
III plur.
dēflōrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēflōrābor
II sing.
dēflōrabĕris, dēflōrabĕre
III sing.
dēflōrabĭtur
I plur.
dēflōrabĭmur
II plur.
dēflōrabimĭni
III plur.
dēflōrabuntur
PERFETTO
I sing.
defloratus, –a, –um sum
II sing.
defloratus, –a, –um es
III sing.
defloratus, –a, –um est
I plur.
deflorati, –ae, –a sumus
II plur.
deflorati, –ae, –a estis
III plur.
deflorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defloratus, –a, –um eram
II sing.
defloratus, –a, –um eras
III sing.
defloratus, –a, –um erat
I plur.
deflorati, –ae, –a eramus
II plur.
deflorati, –ae, –a eratis
III plur.
deflorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
defloratus, –a, –um ero
II sing.
defloratus, –a, –um eris
III sing.
defloratus, –a, –um erit
I plur.
deflorati, –ae, –a erimus
II plur.
deflorati, –ae, –a eritis
III plur.
deflorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēflōrer
II sing.
dēflōrēris, dēflōrēre
III sing.
dēflōrētur
I plur.
dēflōrēmur
II plur.
dēflōremĭni
III plur.
dēflōrentur
IMPERFETTO
I sing.
dēflōrārer
II sing.
dēflōrarēris, dēflōrarēre
III sing.
dēflōrarētur
I plur.
dēflōrarēmur
II plur.
dēflōraremĭni
III plur.
dēflōrarentur
PERFETTO
I sing.
defloratus, –a, –um sim
II sing.
defloratus, –a, –um sis
III sing.
defloratus, –a, –um sit
I plur.
deflorati, –ae, –a simus
II plur.
deflorati, –ae, –a sitis
III plur.
deflorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defloratus, –a, –um essem
II sing.
defloratus, –a, –um esses
III sing.
defloratus, –a, –um esset
I plur.
deflorati, –ae, –a essemus
II plur.
deflorati, –ae, –a essetis
III plur.
deflorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēflōrāre
II plur.
dēflōramĭni
FUTURO
II sing.
dēflōrātor
III sing.
dēflōrātor
II plur.
–
III plur.
dēflōrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
defloratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēflōrāri
PERFETTO
Singolare:
defloratus, –a, –um esse
Plurale:
deflorati, –ae, –a esse
FUTURO
defloratum esse
GERUNDIVO
dēflōrandus, –a, –um
SUPINO
defloratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēflōror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android