dēflĕor - Diatesi passiva
(dēflĕo, dēfles, deflevi, defletum, dēflēre)verbo transitivo e intransitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēflĕor
II sing.
dēflēris, dēflēre
III sing.
dēflētur
I plur.
dēflēmur
II plur.
dēflemĭni
III plur.
dēflentur
IMPERFETTO
I sing.
dēflēbar
II sing.
dēflebāris, dēflebāre
III sing.
dēflebātur
I plur.
dēflebāmur
II plur.
dēflebamĭni
III plur.
dēflebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēflēbor
II sing.
dēflebĕris, dēflebĕre
III sing.
dēflebĭtur
I plur.
dēflebĭmur
II plur.
dēflebimĭni
III plur.
dēflebuntur
PERFETTO
I sing.
defletus, –a, –um sum
II sing.
defletus, –a, –um es
III sing.
defletus, –a, –um est
I plur.
defleti, –ae, –a sumus
II plur.
defleti, –ae, –a estis
III plur.
defleti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defletus, –a, –um eram
II sing.
defletus, –a, –um eras
III sing.
defletus, –a, –um erat
I plur.
defleti, –ae, –a eramus
II plur.
defleti, –ae, –a eratis
III plur.
defleti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
defletus, –a, –um ero
II sing.
defletus, –a, –um eris
III sing.
defletus, –a, –um erit
I plur.
defleti, –ae, –a erimus
II plur.
defleti, –ae, –a eritis
III plur.
defleti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēflĕar
II sing.
dēfleāris, dēfleāre
III sing.
dēfleātur
I plur.
dēfleāmur
II plur.
dēfleamĭni
III plur.
dēfleantur
IMPERFETTO
I sing.
dēflērer
II sing.
dēflerēris, dēflerēre
III sing.
dēflerētur
I plur.
dēflerēmur
II plur.
dēfleremĭni
III plur.
dēflerentur
PERFETTO
I sing.
defletus, –a, –um sim
II sing.
defletus, –a, –um sis
III sing.
defletus, –a, –um sit
I plur.
defleti, –ae, –a simus
II plur.
defleti, –ae, –a sitis
III plur.
defleti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
defletus, –a, –um essem
II sing.
defletus, –a, –um esses
III sing.
defletus, –a, –um esset
I plur.
defleti, –ae, –a essemus
II plur.
defleti, –ae, –a essetis
III plur.
defleti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēflēre
II plur.
dēflemĭni
FUTURO
II sing.
dēflētor
III sing.
dēflētor
II plur.
–
III plur.
dēflentor
PARTICIPIO
PERFETTO
defletus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēflēri
PERFETTO
Singolare:
defletus, –a, –um esse
Plurale:
defleti, –ae, –a esse
FUTURO
defletum esse
GERUNDIVO
dēflendus, –a, –um
SUPINO
defletu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēflĕor v. tr. e intr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android