dēcurror - Diatesi passiva
(dēcurro, dēcurris, decurri, decursum, dēcurrĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēcurror
II sing.
dēcurrĕris, dēcurrĕre
III sing.
dēcurrĭtur
I plur.
dēcurrĭmur
II plur.
dēcurrimĭni
III plur.
dēcurruntur
IMPERFETTO
I sing.
dēcurrēbar
II sing.
dēcurrebāris, dēcurrebāre
III sing.
dēcurrebātur
I plur.
dēcurrebāmur
II plur.
dēcurrebamĭni
III plur.
dēcurrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēcurrar
II sing.
dēcurrēris, dēcurrēre
III sing.
dēcurrētur
I plur.
dēcurrēmur
II plur.
dēcurremĭni
III plur.
dēcurrentur
PERFETTO
I sing.
decursus, –a, –um sum
II sing.
decursus, –a, –um es
III sing.
decursus, –a, –um est
I plur.
decursi, –ae, –a sumus
II plur.
decursi, –ae, –a estis
III plur.
decursi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
decursus, –a, –um eram
II sing.
decursus, –a, –um eras
III sing.
decursus, –a, –um erat
I plur.
decursi, –ae, –a eramus
II plur.
decursi, –ae, –a eratis
III plur.
decursi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
decursus, –a, –um ero
II sing.
decursus, –a, –um eris
III sing.
decursus, –a, –um erit
I plur.
decursi, –ae, –a erimus
II plur.
decursi, –ae, –a eritis
III plur.
decursi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēcurrar
II sing.
dēcurrāris, dēcurrāre
III sing.
dēcurrātur
I plur.
dēcurrāmur
II plur.
dēcurramĭni
III plur.
dēcurrantur
IMPERFETTO
I sing.
dēcurrĕrer
II sing.
dēcurrerēris, dēcurrerēre
III sing.
dēcurrerētur
I plur.
dēcurrerēmur
II plur.
dēcurreremĭni
III plur.
dēcurrerentur
PERFETTO
I sing.
decursus, –a, –um sim
II sing.
decursus, –a, –um sis
III sing.
decursus, –a, –um sit
I plur.
decursi, –ae, –a simus
II plur.
decursi, –ae, –a sitis
III plur.
decursi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
decursus, –a, –um essem
II sing.
decursus, –a, –um esses
III sing.
decursus, –a, –um esset
I plur.
decursi, –ae, –a essemus
II plur.
decursi, –ae, –a essetis
III plur.
decursi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēcurrĕre
II plur.
dēcurrĭmini
FUTURO
II sing.
dēcurrĭtor
III sing.
dēcurrĭtor
II plur.
–
III plur.
dēcurruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
decursus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēcurri
PERFETTO
Singolare:
decursus, –a, –um esse
Plurale:
decursi, –ae, –a esse
FUTURO
decursum esse
GERUNDIVO
dēcurrendus, –a, –um
SUPINO
decursu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēcurror v. tr. e intr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android