dēcunctor - Diatesi attiva

(dēcunctor, dēcunctāris, dēcunctāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēcunctor
II sing.
dēcunctāris, dēcunctāre
III sing.
dēcunctātur
I plur.
dēcunctāmur
II plur.
dēcunctamĭni
III plur.
dēcunctantur
IMPERFETTO
I sing.
dēcunctābar
II sing.
dēcunctabāris, dēcunctabāre
III sing.
dēcunctabātur
I plur.
dēcunctabāmus
II plur.
dēcunctabamĭni
III plur.
dēcunctantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēcunctābor
II sing.
dēcunctabĕris, dēcunctabĕre
III sing.
dēcunctabĭtur
I plur.
dēcunctabĭmur
II plur.
dēcunctabimĭni
III plur.
dēcunctabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
–erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēcuncter
II sing.
dēcunctēris, dēcunctēre
III sing.
dēcunctētur
I plur.
dēcunctēmur
II plur.
dēcunctemĭni
III plur.
dēcunctentur
IMPERFETTO
I sing.
dēcunctārer
II sing.
dēcunctarēris, dēcunctarēre
III sing.
dēcunctarētur
I plur.
dēcunctāremur
II plur.
dēcunctaremĭni
III plur.
dēcunctarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēcunctāre
II plur.
dēcunctamĭni
FUTURO
II sing.
dēcunctātor
III sing.
dēcunctātor
II plur.
III plur.
dēcunctantor
INFINITO
PRESENTE
dēcunctāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
Singolare:
Plurale:
PARTICIPIO
PRESENTE
dēcunctans, –antis
FUTURO
SUPINO
Attivo:
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
dēcunctandi
Dativo:
dēcunctando
Accusativo:
dēcunctandum
Ablativo:
dēcunctando
GERUNDIVO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DECUNCTOR100}}