dēclāror - Diatesi passiva
(dēclāro, dēclāras, declaravi, declaratum, dēclārāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēclāror
II sing.
dēclārāris, dēclārāre
III sing.
dēclārātur
I plur.
dēclārāmur
II plur.
dēclāramĭni
III plur.
dēclārantur
IMPERFETTO
I sing.
dēclārābar
II sing.
dēclārabāris, dēclārabāre
III sing.
dēclārabātur
I plur.
dēclārabāmur
II plur.
dēclārabamĭni
III plur.
dēclārabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēclārābor
II sing.
dēclārabĕris, dēclārabĕre
III sing.
dēclārabĭtur
I plur.
dēclārabĭmur
II plur.
dēclārabimĭni
III plur.
dēclārabuntur
PERFETTO
I sing.
declaratus, –a, –um sum
II sing.
declaratus, –a, –um es
III sing.
declaratus, –a, –um est
I plur.
declarati, –ae, –a sumus
II plur.
declarati, –ae, –a estis
III plur.
declarati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
declaratus, –a, –um eram
II sing.
declaratus, –a, –um eras
III sing.
declaratus, –a, –um erat
I plur.
declarati, –ae, –a eramus
II plur.
declarati, –ae, –a eratis
III plur.
declarati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
declaratus, –a, –um ero
II sing.
declaratus, –a, –um eris
III sing.
declaratus, –a, –um erit
I plur.
declarati, –ae, –a erimus
II plur.
declarati, –ae, –a eritis
III plur.
declarati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēclārer
II sing.
dēclārēris, dēclārēre
III sing.
dēclārētur
I plur.
dēclārēmur
II plur.
dēclāremĭni
III plur.
dēclārentur
IMPERFETTO
I sing.
dēclārārer
II sing.
dēclārarēris, dēclārarēre
III sing.
dēclārarētur
I plur.
dēclārarēmur
II plur.
dēclāraremĭni
III plur.
dēclārarentur
PERFETTO
I sing.
declaratus, –a, –um sim
II sing.
declaratus, –a, –um sis
III sing.
declaratus, –a, –um sit
I plur.
declarati, –ae, –a simus
II plur.
declarati, –ae, –a sitis
III plur.
declarati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
declaratus, –a, –um essem
II sing.
declaratus, –a, –um esses
III sing.
declaratus, –a, –um esset
I plur.
declarati, –ae, –a essemus
II plur.
declarati, –ae, –a essetis
III plur.
declarati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēclārāre
II plur.
dēclāramĭni
FUTURO
II sing.
dēclārātor
III sing.
dēclārātor
II plur.
–
III plur.
dēclārantor
PARTICIPIO
PERFETTO
declaratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
dēclārāri
PERFETTO
Singolare:
declaratus, –a, –um esse
Plurale:
declarati, –ae, –a esse
FUTURO
declaratum esse
GERUNDIVO
dēclārandus, –a, –um
SUPINO
declaratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
dēclāror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android