dēbūcĭnor - Diatesi passiva

(dēbūcĭno, dēbūcĭnas, dēbūcĭnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
dēbūcĭnor
II sing.
dēbūcĭnāris, dēbūcĭnāre
III sing.
dēbūcĭnātur
I plur.
dēbūcĭnāmur
II plur.
dēbūcĭnamĭni
III plur.
dēbūcĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
dēbūcĭnābar
II sing.
dēbūcĭnabāris, dēbūcĭnabāre
III sing.
dēbūcĭnabātur
I plur.
dēbūcĭnabāmur
II plur.
dēbūcĭnabamĭni
III plur.
dēbūcĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
dēbūcĭnābor
II sing.
dēbūcĭnabĕris, dēbūcĭnabĕre
III sing.
dēbūcĭnabĭtur
I plur.
dēbūcĭnabĭmur
II plur.
dēbūcĭnabimĭni
III plur.
dēbūcĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
dēbūcĭner
II sing.
dēbūcĭnēris, dēbūcĭnēre
III sing.
dēbūcĭnētur
I plur.
dēbūcĭnēmur
II plur.
dēbūcĭnemĭni
III plur.
dēbūcĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
dēbūcĭnārer
II sing.
dēbūcĭnarēris, dēbūcĭnarēre
III sing.
dēbūcĭnarētur
I plur.
dēbūcĭnarēmur
II plur.
dēbūcĭnaremĭni
III plur.
dēbūcĭnarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
dēbūcĭnāre
II plur.
dēbūcĭnamĭni
FUTURO
II sing.
dēbūcĭnātor
III sing.
dēbūcĭnātor
II plur.
III plur.
dēbūcĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
dēbūcĭnāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
dēbūcĭnandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DEBUCINOR100}}
---CACHE---